Teddybeer kan helpen bij depressies en angststoornissen

Onderzoekers aan de Universiteit van Amsterdam beweren dat een nieuwe vorm van ‘knuffeltherapie’ een oplossing kan zijn voor mensen die met depressie en angst kampen. Hun studie heeft namelijk aangetoond dat aanrakingen - zelfs als dat knuffels met een teddybeer zijn - existentiële angsten doen vervagen.

Vooral mensen met een laag zelfbeeld lijden vaak onder een hevige angst voor de dood, maar het onderzoek aan de Nederlandse universiteit toont aan dat aanrakingen met vrienden, familie of zelfs een levenloze knuffelbeer ook die mensen kunnen helpen om hun eigen sterfelijkheid te aanvaarden.

‘Onzekere mensen vinden het soms moeilijk om de zin van het leven in te zien en zelfs heel kortstondige aanrakingen kunnen hen daarbij helpen,’ zegt psychologisch wetenschapper en hoofdonderzoeker Sander Koole. ‘Persoonlijk contact is zo krachtig,’ zegt hij. ‘Zelfs het knuffelen van een teddybeer kan doodsangsten doen verminderen.’

Samen met zijn collega’s is hij ervan overtuigd dat knuffelberen een nuttige aanvulling kunnen zijn op de traditionele therapieën die nu worden gebruikt om een laag zelfbeeld op te krikken en om depressies en angststoornissen te behandelen. De resultaten van het onderzoek werden gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Pscyhological Science.

Bron: http://www.standaard.be/cnt/dmf20131120_018 (geraadpleegd op 2013-20-11)

Eigen mening:
Ik heb hier vorige week een boek over gelezen. Namelijk dat mensen angstig zijn voor hun eigen dood, hun sterfelijkheid. Dat ze het moeilijk vinden om hun eigen dood te aanvaarden. In dit artikel staat vermeld dat dat vooral mensen zijn met een laag zelfbeeld maar dat betwijfel ik. Ik denk dat iedereen een bepaalde angst heeft voor zijn eigen dood. Laag zelfbeeld of niet. Dat het knuffelen van een teddybeer deze angst kan doen verminderen of vervagen daar had ik nog nooit over nagedacht. Wanneer ik klein was sliep ik ook altijd met mijn teddybeer en ik denk dat de meerderheid van de mensen met een teddybeer hebben geslapen of nog altijd mee slapen. Maar dan wel niet met het idee om de existentiële angsten te doen vervagen.