Twee van de drie Vlamingen zoeken medische informatie op het internet. Wat we lezen, maakt ons vaak bang en zet ons op het verkeerde been. Een en ander blijkt uit een onderzoek van de KU Leuven, waarvan de eerste resultaten in Eos zijn gepubliceerd.

Jan Van den Bulck en Sara Nelissen (School voor Massa- communicatieresearch, KU Leuven) vroegen aan ruim tweeduizend mensen waar ze informatie over kanker zoeken. Zeshonderd van hen kregen ooit de diagnose kanker. Maar liefst 18% van de ondervraagden gaat met vragen over kanker ‘altijd’ het internet op, 48% doet dat ‘soms’. De dokter komt pas op de vijfde plaats, na tv-programma’s, familie en vrienden, websites en tijdschriften. Iets meer dan de helft van de ondervraagden stapt met zijn vragen naar de arts. Voor kankerpatiënten is de arts wel de eerste bron.

‘We leven in een maatschappij waar de mening van de arts een optie is, waarmee je rekening zou kunnen houden’, zegt Jan Van den Bulck in Eos. ‘Het internet is een razendsnelle, eindeloze en altijd actuele uitbreiding van de medische encyclopedieën waarmee mensen vroeger ook al doe-het-zelfdoktertje speelden.’ Helaas stuurt ‘Dokter Google’ de surfers vaak de verkeerde richting uit: naar websites van farmaceutische bedrijven, of sites vol worstcasescenario’s of pseudowetenschap.

Niet alleen informatieve websites, ook fora en blogs worden druk bezocht door zoekende zieken. Een op de drie van de ondervraagden leest daar wel eens persoonlijke getuigenissen van kankerpatiënten. Bij mensen met een kankerdiagnose is dat zelfs meer dan de helft. Vrolijk worden ze er niet van: ze geven aan dat de getuigenissen hen bezorgd, triest of angstig maken. Van den Bulck: ‘Ons oog valt nu eenmaal op de spectaculairste verhalen. Zo kom je snel in het rijk der fabelen terecht: een virtueel ziekenhuis, waar het speciale en alternatieve worden uitvergroot en je als patiënt onnodig bezorgd wordt gemaakt.’

Bron:
http://eoswetenschap.eu/artikel/dok...akt-mensen-bang

Eigen mening:
Dit is iets wat je meer en meer hoort, mensen die direct op internet gaan opzoeken wat ze hebben. Meestal krijgen ze dan websites te zien ( die niet echt betrouwbaar zijn) waarop te lezen staan dat ze iets heel ernstigs zouden hebben terwijl dit helemaal niet is. Logisch dus dat steeds meer mensen bang zijn om naar de dokter te gaan.