Vlaams taaldecreet in strijd met vrij verkeer van werknemers

Het Vlaamse taaldecreet uit 1973, dat bepaalt dat alle arbeidsovereenkomsten van bedrijven met een exploitatiezetel in Vlaanderen in het Nederlands moeten opgesteld zijn, is in strijd met het vrij verkeer van werknemers. Dat zegt het Europees Hof van Justitie in een arrest.

De uitspraak komt er naar aanleiding van een zaak rond een Nederlandse ex-werknemer van PSA uit Antwerpen. Die werd in 2009 ontslagen, maar riep toen de nietigheid van zijn arbeidsovereenkomst in. Dat contract was namelijk opgesteld in het Engels, terwijl dat volgens het Vlaamse taaldecreet in het Nederlands moest zijn. Wanneer die taalverplichting niet wordt nageleefd, is de arbeidsovereenkomst nietig.

Belemmering

De arbeidsrechtbank in Antwerpen wilde van het Europees Hof van Justitie vernemen of het Vlaamse taaldecreet daarmee geen inbreuk vormde op het vrij verkeer van werknemers binnen de Europese Unie. Met andere woorden: vormt de Vlaamse taaleis een mogelijke belemmering voor buitenlandse werknemers en werkgevers?

Het Europees Hof van Justitie oordeelt van wel. Bedrijven mogen niet verplicht worden om arbeidsdocumenten in het Nederlands op te stellen. De regeling kan ‘een afschrikwekkende werking hebben voor niet-Nederlandstalige werknemers en werkgevers' en vormt ‘een beperking van het vrij verkeer van werknemers'.

Het is nu aan het Belgische gerecht om de zaak af te handelen ‘overeenkomstig de beslissing van het Hof'.

Bron:
http://www.standaard.be/artikel/det...130416_00542482

Mijn mening:
Het is inderdaad wel zo dat het Vlaams taaldecreet wel degelijk in strijd is met het vrije verkeer van werknemers. Als anderstalige zal het immers een afschrikkend effect teweeg brengen wanneer hij enkel een arbeidsovereenkomst krijgt in het Nederlands. Dit is immers een belangrijk document dus is het wel belangrijk dat de arbeider ook weet wat hier instaat en het niet zomaar ondertekent. Zo is er bijvoorbeeld een Italiaans restaurant waar het meeste personeel -op enkele basiswoorden na- enkel Italiaans spreekt en zij dus ook een Nederlandstalige arbeidsovereenkomst zullen moeten lezen en ondertekenen terwijl zij dus voor hun werk eigenlijk niet echt veel Nederlands nodig hebben aangezien hun baas ook Italiaans spreekt. Ik vind dus wel dat bedrijven zelf de keuzemogelijkheid moeten hebben om een arbeidsovereenkomst in een andere taal aan te bieden aan hun arbeiders aangezien dit anders toch voor een barrière zal zorgen voor heel wat anderstaligen.