"De empowerment van vrouwen is cruciaal voor duurzame ontwikkeling. Er moet een einde komen aan geweld tegen vrouwen en de rechten van vrouwen op gezondheid en reproductieve gezondheid moeten worden erkend", sprak Michelle Bachelet, directeur van VN Vrouwen in juni dit jaar. Toch ging de situatie van vrouwen over de hele wereld er het voorbije jaar maar traag op vooruit. Aan hun moed heeft nochtans niet gelegen.


Symbool voor de moed van een (jonge) vrouw is zonder twijfel Malala Yousafzai, het veertienjarige Pakistaanse meisje dat in het hoofd werd geschoten nadat de taliban haar van de schoolbus hadden gehaald. De reden van de aanslag op haar jonge leven was haar inzet voor meisjesonderwijs en haar openlijke kritiek op de taliban.

Ook heel wat vrouwen in Egypte, die in het licht van de Arabische lente zo vurig hoopten op een betere toekomst, hadden het hard te verduren en werden zelfs vaak het doelwit van aanvallen op het Tahrirplein.

Vrouwenrechten
Op vlak van gezondheid waren er positieve statistieken van een dalende moedersterfte wereldwijd, maar evengoed trieste uitschieters zoals bijvoorbeeld in Papoea-Nieuw-Guinea, waar de moedersterfte dit jaar een record bereikte.

Zaken als de ongelijkheid van loon, geweldpleging op zelfbewuste en kritische vrouwen, de onvrije partnerkeuze, de schending van de seksuele rechten van vrouwen en praktijken van gedwongen huwelijken waren opnieuw deel van het nieuws in 2012.

In Latijns-Amerika, Azië en Afrika werden vrouwen nog vaak het slachtoffer van hiv, opgedaan in hun vaste relatie, onvrijwillige sterilisatie, genitale verminking en verkrachting aangewend als oorlogswapen.

Dichter bij huis kwamen vrouwen op straat om te protesteren tegen het genderbeleid van de Spaanse regering Mariano Rajoy, terwijl de directeur van het Worldwatch Insitute, Robert Engelman, in Washington waarschuwde voor een catastrofale bevolkingstoename tegen 2050. Alleen de aanpak van vrouwenongelijkheid kan volgens hem voor een kentering zorgen.

Bron: Het Laatse Nieuws online door Lynn Formesyn via IPS
http://www.hln.be/hln/nl/960/Buiten...n-in-2012.dhtml
Datum: 12/12/12 - 20u17
Mijn mening:
Zelf vind ik dat ik ben opgegroeid in een omgeving waar er respect is voor de vrouwen. Mijn vader kan ook bijna niet anders want samen met mijn mama en mijn zus, staat het 3 tegen 1.

Als ik dan verder ga kijken dan mijn persoonlijke omgeving, merk ik soms wel dat er nog een beetje een cliche heerst. 'De vrouw aan de haard', een cliché dat mannen nog wel eens durven gebruiken al bedoelen ze het dan niet slecht.
Bij ons in de 'Westerse wereld' lijkt het grote cliché al erg te zijn verminderd. Natuurlijk zijn er nog mannen die geloven in 'de oude stempel'. Want dat is het voor mij. 'De vrouw aan de haard' is voor mij niet uitzonderlijk, maar toch zeker ook niet veel voorkomend. Vrouwen werken evengoed als mannen, denk maar aan de hoge functies die sommige vrouwen uitvoeren.

Toch schrok ik toen ik dit artikel las. Voor mij was het duidelijk dat niet overal in de wereld de vrouwen zo 'vrijgevochten' zijn als bij ons. Maar dat het nog zo erg was, durfde ik zelf niet te denken.

Het enige wat ik kan doen is hopen dat er voor die vrouwen in die landen, het zal beteren.
Zelf ben ik niet echt het super feministische type. Ik begrijp dat de vrouw kan zorgen voor de huishoudelijke taken wanneer de man gaat werken. Maar wanneer beide werken, lijkt het mij niet meer dan normaal dat beide ook een handje helpen.

Ik snap dat in landen zoals Egypte, de mentaliteit helemaal anders ligt, dus begrijp ik dat de vrouwen daar niet zo vrijgevochten zijn als hier.
Toch vind ik dat je wel kan spreken van onderdrukking. De vrouwen zijn niets anders gewoon en durven niet te veel veranderen. Maar ik vind dat de mannen daar wel ruimte moeten laten voor die verandering. Wanneer ze daar een beetje verandering toe laten, zal het 'opstandige' gedrag van sommige vrouwen al verminderen volgens mij.