Cyberpesten: modern pestgedrag met klassieke gevolgen


dinsdag 20 november 2012 om 09u17

Uit een studie blijkt dat cyberpesten vaak een voortzetting is van traditionele pesterijen.

De dood van Tim Ribberink, de Nederlandse student die na aanhoudende pesterijen zelfmoord pleegde, ligt vers in het geheugen. Hoewel pestgedrag zo oud is als de mensheid, blijft het een actueel probleem. Bovendien zorgde de opkomst van de gsm en sociale media voor een nieuwe vorm van pestgedrag: het cyberpesten. Magali Van Gampelaere (UGent) hield dat virtuele pesten onder de loep.

Pesten, een alledaagse praktijk

Pesten blijft een alledaagse praktijk in de schoolgangen. Aan de hand van enquêtes bij jongeren uit het secundair onderwijs vergeleek de kersverse pedagoge cyberpesten via nieuwe communicatietechnologieën met traditioneel pestgedrag in de ‘echte, fysieke wereld’. Ruim 40% van de 900 bevraagde leerlingen was het afgelopen jaar als slachtoffer en/of dader betrokken bij traditionele pesterijen. Klassiek pestgedrag komt nog steeds meer voor dan cyberpesten, waarmee 36% van de leerlingen in aanraking kwam.

Zowel in de echte als in de virtuele wereld uit dat pesten zich meestal in verbaal pestgedrag; iemand uitschelden of bedreigen. Het zijn vooral meisjes die gepest worden, terwijl de daders veelal jongens blijken te zijn.

Cyberpesten is voortzetting van traditionele pesterijen

Vaak suggereert men dat slachtoffers van traditioneel pestgedrag uit wraak overgaan tot cyberpesterijen. Uit deze studie blijkt echter het tegendeel. Cyberpesten bleek vaak een voortzetting van traditionele pesterijen. De meeste betrokkenen behouden hun rol doorheen de ‘echte’ en de cyberwereld: bijna drie kwart van de cyberpesters is ook een traditioneel pester en meer dan de helft van de cyberslachtoffers lijdt onder klassieke pesterijen. Verder blijkt dat slachtoffers van traditioneel pesten minder virtueel pesten dan hun leeftijdsgenoten.

Emotionele problemen

Pesterijen hebben nefaste gevolgen voor de slachtoffers. Leerlingen die klassieke pesterijen ondergaan, zijn vaker depressief en angstig en houden er een lager zelfbeeld en negatievere toekomstverwachtingen op na dan leeftijdsgenoten die gespaard blijven van pesterijen. De impact van cyberpesterijen blijkt niet erg te verschillen van die van traditionele pesterijen: cyberslachtoffers vertonen een zelfde mate van depressiviteit en hebben ook een negatief toekomstbeeld. Enkel de impact op angstgevoelens en op het zelfbeeld blijkt kleiner bij cyberpesten dan bij het klassieke pesten.

Opmerkelijk is dat jongeren die zowel pesten als zelf gepest worden meer angst, depressieve gevoelens en een lager zelfbeeld vertonen dan zij die enkel gepest worden. Jongeren die enkel pesten (en dus niet zelf gepest worden) kampen minder met emotionele problemen, hoewel ze vaker angstig en depressief zijn dan leeftijdsgenoten die noch pester noch slachtoffer zijn.

Nood aan geïntegreerde aanpak

Cyberpesten ligt vaak in het verlengde van pesterijen in de ‘echte, fysieke wereld’. Interventie- en preventieprogramma’s voor cyberpesten moeten zich daarom niet enkel richten op pesten in de virtuele wereld, maar worden beter geïntegreerd in programma’s die ook aandacht hebben voor traditioneel pesten, besluit Van Gampelaere.

Link: http://www.knack.be/nieuws/wetensch...00210327104.htm

Bron: Knack

Mening:
Dit artikel is nu eens echt een voorbeeld van een maatschappelijk relevant artikel. Pesten komt dagelijks voor. Ik denk dat vooral jongeren zich hiermee bezighouden, maar het is ook algemeen geweten dat niet enkel jongeren maar ook volwassenen pesten. Het is dus echt een actueel probleem, maar ik denk dat er niet veel aan gedaan kan worden, aangezien er staat: "pesten is oud als de mensheid". Je kan later als leerkracht wel straffen en veel praten met zowel pesters als gepesten en tot hen proberen doordringen dat pesten niet kan, maar meer kan je ook niet doen. Iedereen weet dat pesten niet kan, ook de pesters, maar toch doen ze het. Ik vind het goed dat er preventieprogramma's komen/of al bestaan die cyberpesten moeten beperken. Dat is toch al een oplossing. Nu alleen nog tot iedereen doordringen om te stoppen met pesten. Maar dat gaat niet, totdat er op een dag een dode valt... Dan schrikken ze wel. Het ga je goed Tim Ribberink... Laten we hopen dat uw dood niet voor niets is geweest en dat mensen eens nadenken vooraleer ze iemand kleineren, treiteren, vernederen. Hopelijk vindt deze jongen nu wel de rust en vrede waarnaar hij zocht al die tijd.