Brave versie van ‘Klein klein kleutertje’ laat papaatje niet meer slaan
Brave versie van ‘Klein klein kleutertje’ in ‘Versjes- en rijmpjesboek’

dinsdag 06 november 2012, 03u00
Auteur: Chris snick



Ouders die voor hun kinderen ‘Klein klein kleutertje’ willen zingen uit het ‘Versjes- en rijmpjesboek’ van Kaatje van Ketnet, zullen vreemd opkijken. Papaatje slaat niet meer in het liedje. En zelfs mamaatje is gestopt met kijven.

Vlaanderen kent zijn klassiekers. Zing Klein klein kleutertje voor een zaal en stop na het woordje ‘grof’. Gegarandeerd valt het publiek luidkeels in met de dreigende woorden: Mamaatje die zal kijven en papaatje die zal slaan. Maar niets van dat in de versie van Kaatje, de blonde spring in ’t veld van Ketnet. Daar gaat het plots van: O, mijn lieve mamaatje. Zeg het niet tegen papaatje.

Erfgoed

Geen censuur zo blijkt, maar gewoon ‘de tijdgeest’. ‘De voorbije jaren deed die nieuwe en brave versie zijn intrede in veel kleuterscholen’, zegt Björn Verdoodt, woordvoerder van Ketnet. ‘Het komt overgewaaid uit Nederland waar ze het al langer zo zingen. Omdat dat slaan en kijven iets te grof was, denk ik. Het is niet meer van deze tijd. Wij zijn gevolgd omdat de meeste Kaatje-kijkers het liedje nu zo kennen. Van papaatje die zal slaan , hebben zij nog nooit gehoord. Waarom zouden we het dan nog zo in het boek zetten?’

Het einde van de echte versie van de klassieker onder de kinderliederen? ‘Als het aan ons ligt niet’, zegt Mieke Syryn, lector Muzische vorming binnen de lerarenopleiding van de Howest in Brugge. ‘Wij vragen aan de toekomstige kleuterjuffen om de authentieke tekst ook aan te leren. Want eigenlijk is het erfgoed. Dat slaan en kijven is niet meer van deze tijd, maar die tekst heeft wel een zekere culturele waarde. Het zou jammer zijn, mocht dat verdwijnen. En waar eindigt dat ook? Dan moet je veel teksten herschrijven hoor. Wat met: Daar was een wuf die spon . Wuf of wijf is ook denigrerend, maar je kan dat toch niet vervangen door vrouw ?’

Liegen

Tante Terry (81), als het ware de moeder van Klein klein kleutertje , snapt wel dat het liedje nu een nieuw en ander leven kent. ‘Ik presenteerde het gelijknamige programma van 1961 tot 1979. In mijn tijd wou ik ook wel eens een liedje of sprookje aanpassen. De wolf die de grootmoeder opeet en haar maag vol met keien steekt. Voor kleine kindjes is dat toch iets te erg. En bij dat slaan voelde ik me ook niet zo goed. Maar toen mocht je aan die teksten niet raken van de directie. Nu zijn de tijden gelukkig veranderd.’

Syryn heeft wel haar twijfels bij de nieuwe versie van het bekende kinderliedje. ‘Ik snap niet waarom die beter zou zijn. Nu gaan we moeder vragen om te liegen. Dat lijkt me ook niet zo stichtend.’

Bron:
http://www.standaard.be/artikel/det...ampaign=seeding

Mening:
Het was zeker een goed idee om dat kinderliedje aan te passen als je denkt aan de levensfilosofie van onze maatschappij vandaag de dag. Toch vind ik ook net zoals in de tekst staat, dat we onze kinderen het originele liedje moeten aanleren. Dit is een stukje cultuur dat niet vergeten mag worden, dit is net als alle oude schilderijen of verhalen, gaan we die ook verwijderen of veranderen, omdat nu het leven is? Nee, want dan zouden we alles rond geschiedenis moeten werken. We moeten ons verleden eren.

Klein, klein kleutertje wat doe je in het hof?
Je plukt er alle bloemetjes af, je maakt het veel te grof.
Mamaatje die zal kijven, papaatje die zal slaan.
Klein, klein kleutertje ga hier maar gauw vandaag.