n het buitenlanddebat tussen Barack Obama en Mitt Romney werd Europa door de president één keer terloops vermeld. De eurocrisis kwam helemaal niet aan bod.



Mede omwille van de eurocrisis beschouwt Amerika ons nu als verblekend machtsblok

Giles Merritt (denktank Friends of Europe)

"Gouverneur Romney, onze allianties zijn nooit sterker geweest, in Azië, in Europa, in Afrika, met Israël", zei president Obama tegen zijn Republikeinse opponent. Daarmee was de kous af. Slechts één keer werd Europa terloops vermeld als bondgenoot. De EU als politieke instelling kwam niet aan bod. De eurocrisis bleef onvermeld - behalve twee vage verwijzingen van Romney naar Griekenland, als slecht voorbeeld van wat fout kan lopen als de VS hun aangroeiende schuldenberg niet onder controle krijgen.

Dat de kandidaten Amerika's oudste partner zo hard negeerden, leidde in de EU-wandelgangen tot wrevel. "Romneys verwijzing naar Griekse toestanden was nogal goedkoop. Hun economische cijfers zijn ook niet zo goed", zegt een diplomaat uit de omgeving van EU-Raadsvoorzitter Herman Van Rompuy.

"Ondertussen steunen wij als hechte bondgenoot de VS wel - al was het maar in de oorlogen die ze voeren. Kijk maar naar Afghanistan. Europa doet er zijn duit in het zakje, zowel menselijk als financieel. Soms krijg je de indruk dat ze dat vergeten."

Toch zijn de EU-diplomaten ook doordrongen van realisme. "Al tijdens zijn ambtsperiode had president Obama weinig of geen voeling met het Europees gebeuren. Het is overduidelijk dat hun geopolitieke veld opschuift naar het oosten, waar ze nieuwe actoren zien die wel eens belangrijkere handelspartners kunnen worden. Hetzelfde geldt voor mogelijke nieuwe vijanden. Groeilanden als China zijn nu de nieuwe economische en militaire bedreiging."

Ook Giles Merritt, secretaris-generaal van de invloedrijke denktank Friends of Europe, ziet dat Europa in Washington minder meetelt. "Het debat was symptomatisch voor de manier waarop VS-beleidsmakers Europa nu zien. Mede omwille van de eurocrisis beschouwt Amerika ons nu als verblekend machtsblok. Voor deze crisis was Europa meer van tel, omdat de eurozone een geduchte economische concurrent was voor de dollarzone."

Van Rompuys entourage vindt ondertussen dat we de hand in eigen boezem moeten steken. Europa heeft zijn huidige status aan zichzelf te danken door hardnekkige nationale reflexen.

"Europa ligt niet meer zo vanzelfsprekend in het midden van de wereld. Daar moeten we ons bewust van zijn. Als we nu niet gezamenlijk optreden en onze economieën niet samen integreren zullen we er overal als verliezer uit komen. Als we vervallen in nationalistische en populistische toestanden verzwakken we onszelf op het wereldtoneel", klinkt het waarschuwend.

Merritt denkt ook dat de recente onmacht van de EU in het Syrisch conflict ons imago in de VS geen goed heeft gedaan. "Washington beschouwt het ook als een Europees probleem en hoopt op een actievere EU. De Europese reactie tegenover Libië, in samenwerking met de NAVO, toonde ons even eensgezind - meer dan we nu in realiteit zijn", zegt Merritt.

"De VS zien vandaag een intergouvernementeel Europa, met Berlijn en Parijs als dominante stemmen. Als we in het dossier-Syrië aantonen dat we daadkrachtig de leiding kunnen nemen, tellen we internationaal terug meer mee."

Bron: De Morgen 23 oktober
http://www.demorgen.be/dm/nl/2001/V...en-Romney.dhtml

Dit vind ik toch zeer schrikwekkend, dat wij zo weinig aandacht krijgen van de toekomstige Amerikaanse president. Aangezien de VS een van de grootste en invloedrijkste landen ter wereld is, kun je hierbij toch beter op een goed blaadje staan.
Natuurlijk vind ik dit geen reden voor paniek, aangezien het gaat over het presidentschap in Amerika en dit heeft niet veel met ons te maken.
Maar toch zouden zij ons iets belangrijker moeten vinden. Want Europa is trouwens ook een grootmacht in de wereld, net als de VS en tegenwoordig ook China.