Bij acht op de tien vrouwen die doorverwezen worden bleek het achteraf om vals alarm te gaan.
Een op de twee vrouwen tussen 50 en 69 jaar liet zich de voorbije twee jaar gratis onderzoeken op borstkanker, in het kader van het algemeen screeningsprogramma van de Vlaamse overheid. Tien jaar geleden was dat nog maar één op de drie.

Vrouwen gaan dus steeds vaker in op de uitnodiging per brief om tweejaarlijks gratis een mammografie te laten nemen. Toch is de overheid nog ver verwijderd van haar doelstelling om drie op de vier vrouwen te bereiken.

‘Ja, maar we moeten er bij zeggen dat er ook heel wat vrouwen zijn die – uit gewoonte – hun borsten jaarlijks via een mammo-echo laten onderzoeken’, zegt Erik Van Limbergen, voorzitter van het consortium van regionale screeningscentra en arts aan het Leuvens Universitair Centrum voor Kankeropsporing.

‘Zulke onderzoeken zijn nodeloos duur: een echografie is alleen nodig wanneer er al een afwijking is vastgesteld. Ze leveren ook meer vals positieve resultaten op.’

‘Wij hopen deze vrouwen te overtuigen om aan het overheidsprogramma deel te nemen.’

Over het nut daarvan kan volgens Van Limbergen niet meer worden gediscussieerd. Bij 2.933 vrouwen werd dankzij de borstkankerscreening een tumor gevonden. De helft van de tumoren werd zo vroeg ontdekt dat de genezingskans meer dan 95 procent bedroeg.

Bovendien konden bijna acht op de tien vrouwen worden behandeld zonder dat hun borst moest worden geamputeerd.

Van Limbergen: ‘Vrouwen die niet aan de screening deelnemen en bij wie toch een tumor wordt gevonden, hebben vijftig procent kans dat hun borst moet worden afgezet. Omdat men er later bij is en de tumor groter is.’

Vaststelling blijft wel dat veel vrouwen door een borstkankerscreening nodeloos ongerust worden gemaakt. ‘Van de 1.000 vrouwen die een mammografie laten nemen, roepen we er dertig tot vijftig terug omdat we twijfels hebben en er verder onderzoek nodig is. Uiteindelijk wordt bij slechts 5 van hen een tumor vastgesteld die moet worden behandeld’, zegt Van Limbergen.

Of anders gezegd: bij acht op de tien vrouwen die worden doorverwezen bleek dat achteraf niet nodig, omdat de radioloog de beelden verkeerd interpreteerde of niet zeker was van zijn stuk.

‘Er zijn heel wat regionale verschillen. Alles hangt af van de expertise van de radioloog en het centrum waar hij werkt’, zegt Van Limbergen. ‘Wij proberen dit cijfer zo laag mogelijk te houden.’

Vals veiligheidsgevoel

‘De kans op doorverwijzing is groter wanneer een vrouw voor het eerst op controle komt. Bij latere controles kan een radioloog terugvallen op eerdere foto’s en beter interpreteren.’

‘Het klopt dat vrouwen die een brief krijgen met de boodschap om zich verder te laten onderzoeken heel vaak ongerust zijn’, aldus Van Limbergen. ‘Ze lezen het alsof het al vaststaat dat ze kanker hebben. Wat niet zo is.’

‘Wij zijn ervan overtuigd dat de brief goed is opgesteld. Het gevaar is wel dat vrouwen na enkele nare ervaringen afhaken en dat onze missie mislukt.’

Screeningsprogramma’s om borstkanker op te sporen, blijven internationaal ook controversieel. Ze kunnen vrouwen bijvoorbeeld een vals veiligheidsgevoel geven, omdat een mammografie een momentopname is.

Bron : www.destandaard.be
24 oktober 2012

Eigen mening:

Persoonlijk vind ik het een goede zaak dat er een mammografie bestaat.
Mijn grootmoeder is bij zo een screening te weten gekomen dat ze borstkanker had, maar omdat dit ontdekt is in een zeer vroeg stadium is de kanker volledig genezen en ook de borst is niet geamputeerd. Het feit dat er campagne gevoerd wordt om vrouwen op te roepen hier aan deel te nemen, kan ik alleen maar aanmoedigen. Natuurlijk is het zeer vervelend dat je ongerust bent na een screening omdat je doorgewezen wordt. Toch kies ik dan voor deze vorm van ongerustheid, waar men na verder onderzoek kan vaststellen dat het vals alarm is. Vrouwen die geen screening laten uitvoeren hebben achteraf kans dat ze veel slechter nieuws krijgen.