't Stad blijft van iedereen

maandag 17 september 2012

Auteur: Bart Brinckman


Zelfverzekerd en onverschrokken stond een politievrouw van allochtone origine in gevechtstenue schouder aan schouder met haar mannelijke collega's. Een opgefokte betoger viseerde haar, een geut gore beledigingen volgde. Ze was niet alleen vrouw, ze collaboreerde met de vijand. Toch gaf ze geen krimp. Mede door haar doortastend optreden verhinderde de Antwerpse politie afgelopen zaterdag dat een multiculturele braderie, met de feestelijke Reuzekensstoet, in Borgerhout in het honderd liep. Ondanks 200 aanhoudingen bleef ook de materiële schade beperkt.


Bij de Borgerhoutenaren overheerste aanvankelijk de woede. Het district werkte een jaar aan de driehonderdste verjaardag van deze folkloristische stoet. Borgerhout worstelt met een weerbarstige reputatie, in weerwil van de harde inspanningen om het samenwonen in de drukst bevolkte gemeente van België te verbeteren. Uiteindelijk overwon, ook bij heel wat inwoners met vreemde roots, de overtuiging dat losgeslagen heethoofden nooit de sfeer mogen verpesten.

De betoging had niets te maken met een Amerikaans anti-islamfilmpje. Het balorige volkje dat een kat-en-muisspel speelde met de politie, oogde soms piepjong. Niet de beledigde profeet maar een middagje vertier en de wetenschap dat ze 's avonds het nieuws zouden halen, vulden de energietank. Het vergroot de verantwoordelijkheid van een tiental extremisten. Net als hun roerganger Fouad Belkacem solliciteren ze naar voorbeeldige straffen.

De gemeenschap (met de ouders op kop) moet zich verder afvragen hoe het komt dat een grote groep van allochtone tienerjongens zich zo makkelijk laat opjutten door rattenvangers die het met hun geloofsgroep slecht voor hebben. Blijkbaar ontbreekt het hen aan weerbaarheid om de dingen in perspectief te zien. Ook zitten ze slecht in hun vel. Meteen volstaat een vonkje om de autoriteiten uit te dagen.

Eerder dan de feiten politiek te exploiteren blijft het voor alle verantwoordelijken een uitdaging om ook deze jongeren zich te laten verzoenen met de samenleving waarin ze zijn opgegroeid of nog steeds opgroeien. Natuurlijk zijn straffen op hun plaats. Maar ondanks hun hoogst ongepast gedrag lijdt het geen twijfel dat de toekomst van die joeng in Antwerpen ligt.

Partijen die het tegendeel suggereren, begeven zich op een populistisch pad zonder enige realiteitszin. Het soms problematische gevolg van een erg diverse stadsbiotoop mag nooit worden ontkend. Toch moeten we ons ook durven optrekken aan de sinjoren van vreemde oorsprong die hun weg in de Vlaamse samenleving hebben gevonden. Zo kon de Marokkaanse gemeenschap zich zaterdag geen betere ambassadeur wensen dan een jonge, onversaagde politievrouw.


Bron: De Standaard

Kijk, zo kan het ook.
Ik ben resoluut tegen de anti-islamfilm die is verspreid, net zoals ik tegen de rellen ben die zijn uitgebroken naar aanleiding van de film.
De film is duidelijk gemaakt om te provoceren, om ophef te veroorzaken. En wat is het resultaat? De makers zijn meer dan ooit in hun opzet geslaagd.
Het is logisch dat islamieten niet gediend zijn van de film. Maar rellen veroorzaken is echt buiten proportie. Mensen die het slachtoffer worden van deze rellen hebben immers niets te maken met de film.
Zoals ook gisteren nog in het nieuws vermeld werd, ben ik blij dat er ook andere moslims zijn, die hun ongenoegen over de rellen uiten. Zoals een jong meisje terecht opmerkte is het beter om de film te laten overwaaien, er niet al te veel aandacht aan te besteden. Dit heeft veel meer effect op de makers dan de rellen.

Het feit dat de allochtone politieagente verscheidene beledigingen naar haar hoofd kreeg is echt laag bij de grond. Als we allemaal beschaafde mensen pretenderen te zijn, gedraag je daar dan ook naar. De makers van de film zijn dan misschien wel zieligaards, maar betekent dat, dat wij ons moeten verlagen tot hun niveau, en sterker nog, onschuldige mensen moeten uitschelden omwille van onnozele redenen zoals 'vrouw zijn' of 'collaboratie met de vijand'?
De vrouw verdient al mijn respect. Dit is een voorbeeld van integratie, de rellen zijn dat niet, integendeel.

Ik vind de titel van dit artikel heel opmerkelijk. De stad is van iedereen. Het is dus ook de verantwoordelijkheid van iedereen om er iets van te maken.