Kinderen van samenwonende of getrouwde ouders moeten voortaan de familienaam van de moeder kunnen krijgen. Dat stelt Joelle Milquet, minister van Gelijke Kansen (CDH), voor in haar beleidsnota. Dat meldt De Morgen.


Het Belgische burgerlijk wetboek bepaalt dat een getrouwde of samenwonende moeder haar familienaam niet kan doorgeven aan haar kinderen. Die kinderen kunnen alleen de familienaam van de vader overnemen, nooit die van de moeder.

'Dat blijft een formele ongelijkheid', zegt Milquet. 'Ik begrijp dat het een delicaat onderwerp is, dat moeilijk te realiseren valt, maar het moet. We zullen de wet moeten wijzigen.'

België wordt immers door Europa verplicht om die bepaling aan te passen omdat het om een discriminatie tussen mannen en vrouwen gaat. Milquet gaat hiervoor samenwerken met justitieminister Annemie Turtelboom (Open Vld), maar heeft nu al een suggestie klaar. 'Misschien kunnen we het Spaanse systeem wel invoeren, waar elke burger een dubbele familienaam heeft', stelt Milquet voor.

Milquet heeft nog tal van maatregelen in haar mouw zitten die de ongelijkheid tussen mannen en vrouwen de wereld uit moeten helpen.

Bron: destandaard.be

Ik ben van mening dat iedereen gelijke kansen moet krijgen. Uiteraard is dit gemakkelijker gezegd dan gedaan. Maar ik denk dat er in België over het algemeen wel naar gestreefd wordt. Wanneer ik kijk naar mijn eigen leeftijdscategorie zie ik toch dat iedereen de kansen krijgt om te gaan studeren. Het lijkt me logisch dat de ene persoon er meer moeite voor zal moeten dan de anderen maar uiteindelijk heeft iedereen de mogelijkheid om naar school te gaan. Ik denk dat er nog wel werk aan de winkel is bij het kenbaar maken van al deze mogelijkheden. Ikzelf viel eigenlijk uit de boot maar heb - doordat ik nogal assertief kan zijn - het heft in eigen handen genomen en heb zo toch ook de kans gekregen om verder te studeren. Maar ik ben me er zeker van bewust dat sommigen het opgeven op het punt wanneer ze overal een negatief antwoord krijgen omdat ze net niet voldoen aan alle voorwaarden. Ik denk dat het voor een groot deel aan ons, de leerkrachten (en voornamelijk die van het laatste jaar in het secundair onderwijs), is om onze leerlingen bewust te maken van de mogelijkheden.

In dit artikel gaat het over de gelijkheid tussen man en vrouw. Ook hier vind ik dat er zeker gelijke kansen moeten zijn. Zeker binnen de wetgeving moeten man en vrouw gelijk zijn. Maar ik denk dat we ook niet mogen vergeten dat er wel degelijk verschillen zijn. We zijn niet hetzelfde. Maar aan de andere kant, niemand is hetzelfde. Iedere mens is anders maar verdient wel dezelfde kansen.

In dit artikel gaat het specifiek over de familienaam. Ik begrijp dat Europa wil dat wij dit aanpassen. Maar ik denk dat het voor getrouwde en samenwonende vrouwen eigenlijk het minst van belang is. Het is meer een traditie dan een vorm van ongelijkheid dat het kind dat familienaam van de man krijgt. Uiteraard kunnen wij deze traditie in vraag stellen en lijkt het mij zeker niet slecht om de keuze aan de familie over te laten of over te schakelen op de dubbele achternaam.
Maar ik denk dat deze verandering vooral een groot verschil kan maken voor alleenstaande moeders. Wanneer je de vader jullie kindje bij de geboorte laat erkennen, hoort hier automatisch bij dat het kindje ook zijn familienaam krijgt. In sommige situatie zal die geen enkel probleem zijn maar in anderen wel. Ik vind dat een vrouw die alleen voor haar kind zorgt, ook haar familienaam aan haar kind zou moeten kunnen geven; zonder dat ze hiervoor de vader de kans om het kind te erkennen moet ontnemen.