Aan de universiteit van North Carolina werd een onderzoek gevoerd naar de communicatie rond overgewicht bij kinderen. Daaruit blijkt dat zowel kinderartsen als ouders bijdragen aan de veel te lakse omgang met kinderen die te zwaar zijn, wat uiteraard niet bijdraagt aan de groeiende obesitasepidemie die ook bij ons zichtbaar is. Het mag dan wel een Amerikaanse studie zijn, de resultaten, bedenkingen en raadgevingen zijn ongetwijfeld ook van toepassing op kinderen in Europa.

Want ook hier blijkt zwaarlijvigheid bij kinderen (en logischerwijs ook bij volwassenen) een groeiend probleem, met alle gezondheidsrisico's vandien. Obesitas veroorzaakt en vergroot namelijk het risico op een heleboel chronische aandoeningen. Denk maar aan hoge bloeddruk, diabetes type 2, slaapapneu en gewrichtproblemen. Daarbij komt ook nog eens een ingekorte levensverwachting van zo'n 4 tot 5 jaar.

Onze cijfers
In 2008 kampte bijna een kwart van de Europese kinderen tussen 6 en 9 met overgewicht of zwaarlijvigheid. Vandaag zou ongeveer 10 procent van de Belgische kinderen te dik zijn en de 'trend' blijft zich verderzetten. Experten waarschuwen zelfs voor een epidemische golf van obesitas binnen 20 jaar als er nu geen harde aanpak komt.

Uiteraard reikt de impact van overgewicht/zwaarlijvigheid verder dan enkel stijgende gezondheidsrisico's. Ook de ziekteverzekering en de economie delen in de brokken. Zo gaf Vacature hierover begin dit jaar cijfermateriaal mee: 52 procent van alle Belgen is te zwaar. Hiervan kampt 40 procent met overgewicht (BMI van 25 of meer) en 12 procent heeft last van obesitas (BMI van 30 of hoger).

Uitdijende obesitasepidemie
Voor de Belgische werknemers betekent dit dat 1 op 4 te veel weegt en bijna 18 procent van deze groep lijdt aan obesitas. Dit verschijnsel kost de ziekteverzekering jaarlijks bijna 1 miljard euro en ook de economie draagt de gevolgen van wat de uitdijende obesitasepidemie wordt genoemd. Bedrijven zouden namelijk jaarlijks tot een half miljard euro verliezen door presenteïsme en ziekteverzuim. Een werknemer met obesitas zou gemiddeld 4 à 5 dagen per jaar extra afwezig zijn.

Daarom is het van belang overgewicht al aan te pakken in de kinderjaren en het zeker niet onder stoelen of banken te schuiven. Eens kijken wat we kunnen leren uit het Amerikaans onderzoek want het is duidelijk tijd voor een obesitasbeleid.

Ontkenningsfase
Leidend onderzoekster, Dr. Eliana Perrin, stelt dat communiceren over kinderen met overgewicht ronduit moeilijk is: "Het is lastig om over te brengen, maar zeker ook om te horen". Voor dit onderzoek analyseerde ze duizenden overheidsenquêtes rond gezondheid. 5000 van deze rondvragen werden ingevuld door ouders van kinderen met overgewicht tussen 1999 en 2008.

Uit de studie blijkt dat ouders vaak de neiging hebben zich niet te realiseren dat gewichtsproblemen op de loer liggen. Of dat te wijten is aan het feit dat kinderartsen te vaak hun mond houden of dat ouders in een ontkenningsfase sukkelen, kan helaas niet worden afgeleid uit het onderzoek.

Zeker is echter dat de boodschap veel te weinig doordringt. Een acurate inschatting van het gewicht van je kind is belangrijk om voeding correct aan te pakken. Dus dit tekort aan bewustzijn vormt wel degelijk een probleem.

Kinderartsen
Over pediaters had Perrin het volgende te zeggen: "Veel kinderartsen maken zich geen zorgen tot kinderen echt zwaarlijvig zijn of tot ze ouder zijn. Nochtans geldt ook hier dat hoe vroeger het probleem wordt (h)erkend, hoe sneller we kunnen ingrijpen".

Daarom ontwikkelde ze samen met haar team een groeitabel met de kleuren van een verkeerslicht om kinderartsen te helpen bij het verklaren dat er een probleem broeit.

Metingen
Je zal het je nog wel herinneren, de jaarlijkse uitstapjes naar het PMS (vandaag CLB), waar je lengte en gewicht op een curve terecht kwamen. Recente richtlijnen stellen eigenlijk dat het berekenen van het BMI ook voor kinderen beter zou zijn. Uiteraard speelt de groeifactor een belangrijke rol.

De volgende stap is dan ook deze BMI-waarden op een groeitabel te plaatsen om de evolutie van dichtbij te kunnen volgen en sneller alert te zijn wanneer kinderen neigen naar overgewicht. Dat om de stap naar zwaarlijvigheid te kunnen vermijden en uiteraard het gebrek aan bewustzijn bij ouders en artsen te verminderen.

Aanpak
De beste aanpak is volgens de onderzoekers eentje met de hele familie. Belangrijke veranderingen zijn onder andere een switch naar magere melk en water in plaats van sappen en frisdranken. Uiteraard moet ook geschrapt worden in de geliefde fastfoodmaaltijden.

Het is belangrijk dat het hele gezin deze aanpassingen ziet als goed voor de gezondheid en niet als een verplichting omdat een kind gewicht moet verliezen. Vermijd dus het isoleren van je zwaarlijvig kind, want het zal enkel voor wrevel zorgen.

De sleutel is volgens voedingsdeskundigen de juiste portie. Specifiek voor kinderen zou volgende regel gelden: 1 eetlepel van elk voedseltype per levensjaar. Dr. Perrin gaat dan weer voor de 'vuistregel' (en laat het rekenwerk links liggen): porties zouden in de handpalm van je kind moeten passen. (lf)

Bron: http://www.demorgen.be/dm/nl/993/Ge...e-zwijgen.dhtml

Mening

Zoals uit onderzoek is gebleken, kost dit de overheid enorm veel geld. Misschien is het dan ook wel een goed plan om kinderen op vroege leeftijd genoeg begeleiding te geven. Via het CLB zou men de ouders moeten aanspreken. Het is belangrijk dat het hele gezin zich aanpast aan de nieuwe levensstijl. Anders is dit ook niet vol te houden. Echt een werkpunt voor de toekomst want hierdoor zullen andere kwalen ook verdwijnen.