Het toepassen van vrijheidsbeperking in de gehandicaptenzorg verloopt niet steeds zoals het zou moeten. Dat blijkt uit een rapport dat de Inspectie voor de Gezondheidszorg maandag naar buiten heeft gebracht. Vrijheidsbeperking houdt in dat gehandicapten regelmatig worden afgezonderd, in afzondering leven of vastgebonden worden.

De inspectie deed onderzoek naar deze vormen van vrijheidsbeperkingen naar aanleiding van het geval van Brandon, de verstandelijk beperkte jongen die in het begin dit jaar in het nieuws kwam toen bleek dat hij regelmatig werd vastgebonden aan de muur in de instelling waar hij verbleef.

Bron:
http://www.rtl.nl/%28/actueel/rtlni...eds-in-orde.xml

Mening:
Het is inderdaad zo dat in het geval van Brandon, de jongen die begin dit jaar vastgebonden aan de muur van zijn kamer te zien was, de vrijheidsbeperking erg ver is gegaan. Mensen die werkzaam zijn in de geestelijke gezondheidszorg, en die op een afdeling werken waar meerdere verstandelijk gehandicapten gehuisvest zijn, moeten het vaak doen met zeer veel en moeilijke regels. Ook zijn de afdelingen vaak onderbemand, waardoor de begeleiders bijvoorbeeld met zijn tweeën verantwoordelijk zijn voor acht tot tien verstandelijk gehandicapten. Als het dan voorkomt dat een van de cliënten escaleert is er al één van de twee verzorgers met deze cliënt bezig terwijl de andere medewerker voor de overige zeven cliënten moet zorgen. Ik kan me erg goed voorstellen dat de verzorgers er dan voor kiezen om deze lastige cliënt af te zonderen van de rest zodat hij zijn medebewoners niet opjut of lichamelijk letsel veroorzaakt en de beide verzorgers hun aandacht weer meer aan de rest van de groep kunnen besteden.
Dit soort gevallen vallen ook onder vrijheidsbeperking maar dit is wel de situatie waar de verzorgers dagelijks mee geconfronteerd worden. De gehandicapten zorg zal eerst moeten zorgen dat er genoeg personeel is om al hun patiënten fatsoenlijke zorg te kunnen geven, voordat de vrijheidsbeperking op orde gebracht kan worden.