Beenderen van vermiste jongeman na 19 jaar gevonden in kanaalzaterdag 19 november 2011 Auteur: IvoMeulemans

De menselijke resten die begin september uit het Kempense Kanaal in Mol zijn gehaald, zijn die van Wim Lenaerts (21). Sinds kerstavond van 1992 ontbrak elk spoor van hem.

Tijdens baggerwerken zijn begin september in het Kempens Kanaal in Mol menselijke resten aangetroffen in een ondertunneling. Het ging onder meer om een heupgewricht, twee schouderbladen, enkele hals- en nekwervels, ribben, een sleutelbeen en stukken van boven- en onderarmen. Een schedel werd niet gevonden. Die zou de identificatie een pak makkelijker hebben gemaakt.

DNA-onderzoek heeft nu uitgewezen dat het gaat om Wim Lenaerts uit Mol. De vrijgezel, die nog bij zijn ouders woonde, verdween op 24 december 1992 mysterieus. 'Dag moeder, tot morgen', waren zijn laatste woorden. Zijn moeder wist zelfs niet waar hij naartoe ging. Hij was toen 21 jaar.

Uitgerekend gisteren zou Lenaerts veertig jaar zijn geworden. 'In plaats van in stilte - zoals elk jaar - zijn verjaardag te herinneren, kunnen we nu zijn begrafenis voorbereiden', zegt zus Anja (38). Samen met haar twee broers en zus zat ze samen bij moeder Maria (74). 'Vader heeft de opheldering niet meer mogen meemaken. Hij overleed vorig jaar en heeft altijd in onzekerheid geleefd.'

Het was voor moeder Maria even schrikken toen drie weken geleden twee agenten voor de deur stonden. Ze vroegen haar of ze een uitstrijkje konden hebben omdat de beenderen mogelijk van haar zoon waren. 'Afgelopen dinsdag werd ik tijdens mijn werk opgebeld: of ik dringend met mijn moeder naar het politiebureau kon komen', vertelt Anja. 'Het was een zware slag te horen dat we onze Wim nooit meer zouden zien. Vooral mijn moeder heeft altijd gehoopt dat Wim op een dag opnieuw zou binnenstappen.'

Nu de verdwijning is opgelost, zijn de vragen nog niet verdwenen. 'Wat is hem overkomen? Hoe is hij in dat water terechtgekomen? We hebben ons al suf gepiekerd', zegt Anja. 'Wim had geen afscheidsbrief achtergelaten. We houden met alles rekening: een ongeluk, zelfdoding en een misdrijf. Al hebben we voor dat laatste niet meteen aanwijzingen.'

Na zijn opleiding als schoorsteenveger was Lenaerts op zoek naar werk. 'Hij heeft wel eens iets mispeuterd. Hij was jong en dan doe je soms dingen die niet zouden mogen. Maar echte criminele feiten heeft hij nooit gepleegd', zegt zijn zus. 'Dit had niet mogen gebeuren. We zijn een hechte familie. We hadden zijn afwezigheid al een plekje gegeven. Maar nu kunnen we echt beginnen met de verwerking van ons verdriet.'

www.nieuwsblad.be

Na zovele jaren kom je dan te weten dat je zoon nooit meer naar huis zal komen. Ik denk dat het voor zijn familie enerzijds een serieuze opluchting zal zijn, zoals ze zelf aangeven kunnen ze nu een begrafenis (en dus een écht afscheid) voorbereiden en beginnen met de verwerking van hun verdriet. Maar anderzijds komen er nu ook vragen bij, denk ik. Hoe is hij in het water terechtgekomen? Was het kwaad opzet? Zelfmoord? Hoe komt het dat zijn schedel niet aanwezig is?