Een groep professoren en specialisten op het vlak van euthanasie en het levenseinde vraagt in een open brief aan formateur Elio Di Rupo om een debat over de verfijning en uitbreiding van de euthanasiewet op te nemen in het regeerakkoord. De open brief is ondertekend door onder meer Wim Distelmans, kankerspecialist en professor palliatieve zorgen aan de VUB, Jacinta De Roeck, directeur van de Humanistisch-Vrijzinnige Vereniging (HVV) en gewezen senator en verschillende mensen uit van het LevensEinde InformatieForum (LEIF).

Wilsverklaring
Bijna tien jaar na de invoering van de euthanasiewet in 2002 vinden de ondertekenaars de tijd rijp om de wet aan te passen en uit te breiden. Zo vinden de ondertekenaars het "niet langer houdbaar" dat de wilsverklaring euthanasie om de vijf jaar moet vernieuwd worden. Daarnaast pleiten ze voor een "doorverwijsplicht". Nu moeten patiënten zelf op zoek gaan naar een andere arts wanneer zijn/haar behandelende arts niet wenst in te gaan op een euthanasievraag. "Zeker oudere en erg zieke patiënten hebben nood aan een 'doorverwijsplicht'", luidt het.

Minderjarigen
De ondertekenaars willen de wet ook laten uitbreiden naar mensen met gevorderde hersentumoren of Alzheimerdementie en naar "wilsbekwame" minderjarigen. Daarnaast vragen de ondertekenaars een debat over de maatschappelijke toetsing van andere beslissingen bij het levenseinde, zoals palliatieve sedatie, het stopzetten van een behandeling (bv. stoppen van beademing of sondevoeding) of het niet meer opstarten van een behandeling (bv. niet meer reanimeren van comapatiënten). (belga/tma)
03/11/11 14u00

eigen mening Ik vind dit zeer goed. Het was al lang nodig dat er meer duidelijkheid kwam omtrent de euthanasiewet. Het blijft natuurlijk wel een zeer delicaat onderwerp. Maar hoe de wet nu juist in elkaar zit weten maar weinig mensen. Een tijdje geleden zag ik nog een reportage in koppen. Een mevrouw met een tumor in haar gezicht zag het leven niet meer zitten en wilde hier dan ook een einde aan maken. Ze koos voor euthanasie maar dit liet de wet niet toe. Ze raadpleegde verschillende dokters maar niemand wilde het doen ook al zag de vrouw enorm af. Ze had veel pijn, werd doof, blind en toch had ze geen recht op euthanasie. Uiteindelijk pleegde ze zelfmoord. Dit heeft mij toen enorm aangegrepen. Als de vrouw smeekt om euthanasie, waarom mag het dan niet? Terwijl ik dan een paar weken later in de krant lees dat er iemand euthanasie kreeg maar niet ongeneselijk ziek was. Dus waar heeft deze persoon wel recht op euthanasie en de vrouw met de tumor niet? Ik begrijp het niet. Maar duidelijkheid zou dus wel op zijn plaats zijn!