BRUSSEL - Wie vaak gewelddadige games speelt, raakt emotioneel afgestompt. Dat tonen hersenscans van gamers aan.

Van onze redactrice

‘Als we op televisie gruwelijke beelden zien, bijvoorbeeld van een busongeluk met slachtoffers, denken we: “hoe erg!”. We huiveren. Tegelijkertijd worden bepaalde delen van de hersenen actief', zegt Christian Montag. In een studie stelde de psycholoog van de Universiteit Bonn vast dat die reactie bij gamers ontbreekt.

‘We scanden de hersenen van gamers, terwijl ze beelden met gewonden bekeken. Hun hersenen reageerden niet zoals we verwachtten: in bepaalde delen bleef het kalm.'

Virtueel soldaat

De twintig jongemannen die deelnamen aan de studie zijn allemaal verknocht aan ‘Counterstrike', een first-person shooter (schietspel vanuit het perspectief van één personage, red.). Meer dan 15 uur per week lopen ze als soldaat door een virtueel oorlogsdecor en schieten ze de vijand neer.

Montag: ‘De schietspellen zorgen ervoor dat gamers aan gewelddadige beelden wennen. Ook andere beelden laten hen dan onverschillig.'

De vraag of schietspellen ook geweld in het ware leven uitlokken, verdeelt de vakwereld. Anders Breivik raadt in zijn manifest het schietspel Call of Duty aan: het zou schutters voorbereiden op de oorlog tegen de islam. Ook Hans Van Themsche speelde regelmatig een gewelddadig computerspel. Levert de nieuwe studie argumenten voor een verband tussen gewelddaden en schietspellen?

Montag waarschuwt voor die conclusie. ‘Onze resultaten tonen enkel wat games met de hersenen doen. Dat zegt nog niets over het gedrag van de gamer.'

Benedict Wydooghe, onderzoeker van het expertisecentrum voor E-cultuur (Katho), beaamt dat schietspellen de gamer veranderen. In de nasleep van de zaak-Van Themsche nam Wydooghe studies over computergames en geweld opnieuw onder de loep.

‘Het zou onzinnig zijn om te beweren dat gamen geen effect heeft op de hersenen. De hersenscans tonen dat nu wel voor het eerst ook aan.'

Anderzijds zegt de studie enkel iets over de reactie van gamers op beeldmateriaal, aldus Wydooghe. ‘De vorsers hebben niet onderzocht of een gamer verontwaardigd is en ingrijpt als hij een echte gewelddaad ziet.'

‘De meeste spelers maken een strikt onderscheid tussen hun scherm en het echte leven. Gamers zijn zich doorgaans erg bewust van het verschil tussen geweld dat een computer afbeeldt en reëel geweld.'

‘Er zijn veel studies die voorspellen dat gamers gewelddadig kunnen worden, maar ook evenveel die dat ontkrachten. Van Themsche ontspoorde, maar dat was volgens mij een uitzondering.'

Verslaafd

Dat gamers emotioneel kunnen afstompen, ziet Herm Kisjes aan zijn patiënten. In de Antwerpse verslavingskliniek Solutions begeleidt de therapeut gamers die hun hobby niet meer in de hand hebben.

‘Wie verslaafd is aan games, kan niets meer veel schelen. Hij kan ook niet meer van kleine, leuke momenten genieten, zoals van een heerlijke maaltijd of een wandeling in de herfstzon. Dat is ook een vorm van afstompen. Enkel het schietspel geeft de speler een adrenalinekick. Maar daarvoor moet hij steeds langer spelen.'

Het afstompen is ook typisch voor schietspellen, meent Kisjes. ‘Anders dan bij televisiebeelden zit je in het verhaal, je kan mee bepalen hoe het afloopt. Daardoor ben je erg betrokken. Veel meer dan wanneer je passief naar de televisie kijkt.'

Bron:
http://www.standaard.be/artikel/det...ikelid=343HJT8J ;27/10/11 - 03.00 uur

Mening:
Ik vind dat er te veel vooroordelen zijn wanneerhet om geweldgames gaat. Er zijn wel enkele moordenaars die toegeven dat ze zulke games speelden, maar het kan evengoed zijn dat ze andere hobby's hadden waarin geen geweld voorkwam. Ik denk dat zoiets niet word uitgelokt door spelletjes, maar dat de gedachten aan geweld al in het hoofd zitten. Voor de rest geloof ik helemaal niet dat mensen die geweldgames spelen lekker eten niet meer appreciëren. Ik kan de link zeker niet leggen.
Wanneer de hersenscans genomen werden, lijkt men wel te vergeten dat het om een spel gaat en niet om mensen die echt vermoord worden. En als je zoiets in het echt ziet zal het je zowiezo meer raken dan wanneer je beelden op televisie ziet.