Helft minder harttransplantaties door tekort aan donoren
Omdat er almaar minder verkeersdoden zijn, daalt ook het aantal donorharten

Het aantal harttransplantaties is in ons land met de helft gedaald in twintig jaar tijd. De grootste reden daarvoor is niet dat er minder patiënten een nieuw hart nodig hebben. Integendeel zelfs. De oorzaak moeten we daarentegen zoeken bij het aantal donoren, dat fiks gedaald is.
Twintig jaar geleden waren er in ons land jaarlijks zo'n 130 harttransplantaties. Nu zijn dat er nog zeventig. 'Het zouden er veel meer kunnen zijn, maar we hebben gewoon te weinig beschikbare donorharten', zegt professor Yves Van Belleghem, hartchirurg aan het UZ Gent. 'En het klinkt vreemd, maar eigenlijk is dat te wijten aan een positieve evolutie. Het verkeer is veiliger geworden en we leven langer door betere behandelingen of medicatie. Het gevolg is dat er minder jonge mensen overlijden. Goed nieuws, maar niet voor de donorharten. Want net de jonge harten komen vooral in aanmerking voor transplantatie. Vanaf 35 à 40 jaar is dat veel minder het geval omdat we daar sneller afwijkingen of slijtage vaststellen. Zo is het aantal beschikbare harten in de loop der jaren dus gedaald door betere geneeskunde en minder verkeersongevallen.'

Lange wachtlijsten

Wat intussen wel steeg, is de vraag naar donororganen. 'Eigenlijk om dezelfde reden: de evolutie van de geneeskunde. Mensen hebben nu meer kans om een hartinfarct te overleven. Hierdoor stijgt ook de groep van patiënten die een harttransplantatie nodig hebben. Het kleine aanbod en de grote vraag zorgen ervoor dat de wachtlijsten veel langer geworden zijn. Terwijl je vroeger maar 110 dagen moest wachten, zijn dat er nu 230. Te lang voor sommigen die overlijden nog voor ze geholpen worden. Gelukkig kunnen we intussen met kunstharten al tijdelijke oplossingen bieden.'

Het probleem van lange wachtlijsten stelt zich overigens ook bij andere organen. Eén derde van de 1.300 patiënten die momenteel op een transplantatie wachten, zouden daardoor overlijden. Dat stelt de Franstalige vzw SDO, een vereniging die mensen sensibiliseert om donor te worden. In principe kan iedereen dat in ons land worden. 'Volgens de wet kan iedereen die dat wil tijdens zijn leven naar het gemeentehuis stappen om daar te laten weten of hij al dan niet donor wil zijn. Doe je dat niet, dan moet de familie beslissen eens je overleden bent. En dan wordt er natuurlijk vaak op basis van emoties gekozen en weigeren ze vaak om organen te doneren.'

Bron:http://www.standaard.be/artikel/det...kelid=GVD3HER7B
zondag 23 oktober 2011, 03u00
Auteur: CHRIS SNICK

Eigen mening

Ik denk dat dit echt wel een maatschappelijk probleem is dat moet worden aangekaart. Het is natuurlijk jammer dat er altijd iemand moet doodgaan vooraleer er een donor is. Maar ook dan staat niet iedereen organen af. Ik vind het wel erg dat er te weinig donoren zijn maar langs de andere kant weet ik niet of ik later organen zou afstaan. Ik heb daar eigenlijk nog niet echt bij stil gestaan. We denken over zulke dingen te weinig na want de dood dat is nu eenmaal iets waarover we niet graag praten.