Ge meent dat toch niet!


Wie weet nemen ceo Pierre Mariani en bestuursvoorzitter Jean-Luc Dehaene straks afscheid met een forse maar contractueel vastgelegde vergoeding. Tegenwoordig schrikken we toch nergens meer van. Enkele maanden geleden verdedigde Dehaene nog de bonus voor Mariani tegen de zogeheten populistische kritiek. De man had tenslotte voor de aandeelhouders heel wat waarde gecreëerd. Vanaf vandaag zijn alle Belgen aandeelhouder van Dexia, onze voorgangers blijven berooid achter.


In tegenstelling tot wat eerste minister Yves Leterme wil laten geloven, kost dit aandeelhouderschap ons in de eerste plaats geld. De aankoop van de Belgische Dexiatak met vier miljard aan geleend geld, dikt de interestlasten jaarlijks met 160 miljoen aan. Bovendien staan we voor zowat 54 miljard euro borg voor de bad bank, de verzameling rommelkredieten die Dexia niet meer gefinancierd kreeg. Deze garantie kan de Belgische kredietwaardigheid aantasten, waardoor we voortaan duurder moeten lenen. Een mogelijke rentestijging met een procent betekent een structurele meeruitgave van 3,5 miljard euro.

Leterme sprak over een 'faire deal' en een 'mooi voorstel'. In werkelijkheid vochten de Belgen met de handen op de rug. Ondanks zestig procent van de aandelen hadden we door een Franse blokkeringsminderheid gewoon niets in de pap te brokken. Het valt evenmin uit te leggen dat in de eerste plaats België garant staat voor de, door casinokapitalisme geïnspireerde, financiële waaghalzerij van de Franse banktak.

Hoe frustrerend en wraakroepend de geschiedenis zich ook uitrolt, het heeft geen zin om te blijven jeremiëren over de hebzucht en de stommiteiten (geen enkele huisvader leent eerst geld om het vervolgens uit te lenen) uit het verleden, netjes toegedekt door de amateuristische aandeelhouders. Hierbij oogt de positie van Arco, het investeringsvehikel van de christelijke arbeidersbeweging, gezien haar traditie nog het schrijnendste van allemaal.

Politici steken nu beter alle energie in het noodzakelijke opkuiswerk. De bijkomende financiële engagementen veroordelen formateur Elio Di Rupo tot het opstellen van een geloofwaardige begroting met structurele maatregelen die de gevreesde kredietbeoordelaars gunstig kan stemmen. Zo wordt een renteverhoging eventueel vermeden. Hoeft het nog gezegd dat alle burgers de gevolgen van de drastische besparingen zullen voelen.

Bovendien moet nu eindelijk het banklandschap wettelijk op orde worden gezet. De afgelopen jaren stemde de meerderheid heel wat wetsvoorstellen in die zin (bankentestament, taks op risicovolle producten, bescherming van de spaarder) hooghartig weg. Helaas bewijst het tweede virtuele faillissement van Dexia op drie jaar tijd dat de sector niet in staat is om zichzelf te saneren.


DS, 10-10-2011 (Bart Brinckman)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB