Gepuzzel met godsdienst


DUFFEL - 't Kofschip in Duffel moet zwaar goochelen met leerkrachten en lokalen om vijf levensbeschouwingen te bedienen. 'Zijn die twee uurtjes dat allemaal waard?'


Vijf van de zeven levensbeschouwingen biedt de gemeentelijke basisschool 't Kofschip in Duffel aan. Van de 186 kinderen in de lagere school volgen er 115 rooms-katholieke godsdienst, 59 zedenleer, 10 islamitische, 1 Grieks-orthodoxe en 1 protestantse godsdienst. Alles behalve anglicaans en Israëlitisch dus. 'Maar die hebben we de vorige jaren ook gehad', zegt directeur Geert Gabriëls (49).

De directeur heeft zijn handen vol om dit religieus palet praktisch geregeld te krijgen. Om te beginnen moet de school voor elke levensbeschouwing lokalen hebben. 'We hebben zes containerklassen, in afwachting van een bouwproject volgend jaar. Zedenleer en islam delen zo'n containerklas, waar we een schot in geplaatst hebben. De kinderen die rooms-katholieke godsdienst volgen moeten naar de refter. Dat is geen pretje voor de ploeg die het middagmaal voorbereidt.'


Leermeesters gezocht

Dan moeten er nog leerkrachten ('leermeesters' heten ze) gevonden worden. Ook een hels karwei. 'Ze geven bij ons twee uren. Om een voltijdse opdracht te hebben moeten de leerkrachten in zeven of acht andere scholen staan. Aangezien de lessen levensbeschouwing op hetzelfde moment vallen, moeten al die leerkrachten wel tegelijk hier zijn. Er zijn er die inderhaast van Mechelen of Vilvoorde moeten komen.'

Daar komt het gepuzzel bovenop met leerkrachten die vast benoemd zijn, overtollig worden als het leerlingenaantal voor hun godsdienst daalt (wat gebeurd is voor rooms-katholieke godsdienst) en in een ander school van de scholengemeenschap ondergebracht moeten worden.

Helemaal te gek wordt het als er iemand ziek of zwanger is. Dan moet Geert Gabriëls op zoek naar een vervanger. 'Die moet inpasbaar zijn in mijn zo moeizaam in elkaar gestoken schema.'


Blokuren

Ouders mogen tot 8 september de keuze van het levensbeschouwelijke vak herzien. Tot zolang is het nagelbijten voor het schoolhoofd. 'Als één iemand een godsdienst kiest die ik nog niet heb, moet ik de boel weer vertimmeren. Ik prijs mij gelukkig dat de leermeesters prima met elkaar opschieten en van goede wil zijn.'

Door al dat organisatorisch gegoochel gebeurt het dat de lessen in twee opeenvolgende uren ('blokuren') moeten gegeven worden. 'Dit jaar is dat het geval in het eerste leerjaar. Geen goede zaak want je wisselt best wat af om de kinderen aandachtig te houden. Maar we kunnen niet anders.'

Er worden dus ook godsdienstlessen voor één kind gegeven. 'Leerkracht en leerling zullen zo ongetwijfeld een goede band opbouwen maar of het ideaal is? Zo'n kind kan niet even wegdromen. Als dat dan nog in twee blokuren valt, is het te intensief.'

De kwestie levert nog onverwachte neveneffecten op. 'Ik kan de leerlingen niet optimaal over de klassen spreiden', zegt Gabriëls, 'het is de godsdienst die de klassen bepaalt. Leerlingen die zedenleer volgen zitten noodgedwongen in dezelfde klas. Een collega-directeur uit onze scholengemeenschap Anker kreeg kritiek omdat hij de Marokkaanse kinderen moest samen zetten in één klas, omdat ze samen islamitische godsdienst volgen.'


Samen met vriendjes

Als gevolg daarvan doet er zich ook sporadisch 'oneigenlijk' gebruik voor. Het gebeurt wel eens dat ouders kiezen voor een levensbeschouwing, niet uit overtuiging maar 'omdat hun kind dan bij een vriendje in de klas kan zitten'.

Als hij het allemaal op een rijtje zet, komt Gabriëls tot de slotsom dat die twee schamele uurtjes wel erg zwaar wegen op de werking van de school. 'Mijn persoonlijk standpunt is daarom dat godsdienst beter uit het curriculum verdwijnt. Laat het een privézaak worden. Ik stel graag lokalen ter beschikking buiten de schooluren. Geef de kinderen liever twee uur meer lichamelijke opvoeding. Maar ik besef dat dat allemaal erg gevoelig ligt.'


DS, 01-10-2011

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB