Waarom nog wachten met aparte lessen?


ANALYSE - Dat het niet goed gaat met de jongens in het onderwijs, daar is iedereen het over eens. Sinds eind jaren tachtig van de vorige eeuw hebben meisjes hun achterstand definitief ingehaald en nu zijn de rollen omgedraaid. Jongens blijven vaker zitten, ze halen minder vaak een diploma en ze zijn ondervertegenwoordigd in het hoger onderwijs.


Het probleem ligt dus op tafel, maar over oplossingen maken weinigen zich druk. Wel heeft onderwijsminister Marja van Bijsterveldt dit voorjaar weer een nieuw onderzoek aangekondigd naar de achterstand van jongens.

Maar volgens Wim Kuiper van de Besturenraad van christelijk onderwijs is het nu tijd voor actie. Hij lanceerde gisteren in deze krant een mogelijke oplossing: gescheiden lessen voor jongens en meisjes. Daarmee zouden docenten beter kunnen inspelen op het verschil in motivatie, leerstijl en ontwikkeling tussen jongens en meisjes.

Kuipers voorstel is voorzichtig: de aparte lessen gelden voor een beperkt aantal uur in de week en alleen voor bepaalde vakken, zoals wiskunde of taal. Hij wil kinderen dus niet rigoureus uit elkaar halen door de vorming van aparte jongens- en meisjesklassen.

En dat is maar goed ook, want jongens en meisjes hebben elkaar nog altijd nodig: om samen te werken, om zich aan elkaar op te trekken, om van elkaar te leren. Sowieso is het goed als de klas zoveel mogelijk een afspiegeling is van de maatschappij. Het is namelijk nog maar de vraag hoe jongens die in de les nog nooit zijn afgetroefd door een meisje later zullen omgaan met een vrouwelijke chef.

Volgens Kuiper kan Nederland een voorbeeld nemen aan landen als de Verenigde Staten, Groot-Brittannië en Australië, waar al wel wordt geëxperimenteerd met gescheiden lessen en waar zelfs aparte klassen voorkomen.

Lastig is dat de uitkomsten van die buitenlandse experimenten niet eenduidig zijn. In de VS heeft de vereniging voor gescheiden onderwijs, Nasspe, inmiddels 540 scholen gesticht in vooral achterstandswijken. Nasspe (National Association for Single Sex Public Education) claimt dat zowel jongens als meisjes beter zijn gaan presteren in gescheiden klassen. Jongens zouden minder bezig zijn met indruk maken en meer met schoolwerk. Maar er zijn ook Amerikaanse geluiden dat aparte klassen stereotypen in stand houden: meisjes zijn alfa, jongens bèta.

Omdat jongens vaak meer behoefte hebben aan structuur dan meisjes, boden Australische scholen de eersten strakker georganiseerde lessen aan. Maar dat bleek niet te werken. Wel hadden jongens er baat bij als de docent 'voor mannen aansprekende voorbeelden' gebruikte ter verduidelijking van de lesstof en als er vaak pauzes werden ingelast.

Op Britse privéscholen die naar sekse gescheiden zijn, scoren jongens wel veel beter dan op gemengde scholen. Maar dat is mogelijk ook te danken aan het feit dat deze privéscholen zijn voorbehouden aan de elite, die al een voorsprong heeft.

Wetenschappers zijn er dus nog lang niet uit of gescheiden onderwijs werkt. En stel dat het in het buitenland een succes blijkt, dan is het nog maar de vraag of het op Nederlandse scholen ook aanslaat.

Toch is dat geen reden om het experiment van gescheiden lessen uit de weg te gaan. Want alleen door het te proberen, blijkt of Nederlandse jongens weer kunnen opbloeien in aparte lessen.

'Voorstelbaar experiment, mits meisjes toegang kunnen krijgen tot 'jongenslessen' en andersom'

De Besturenraad van christelijk onderwijs pleit voor een experiment met gescheiden lessen voor jongens en meisjes als mogelijke oplossing voor de achterstand van jongens in het onderwijs.


Blog Trouw, 16-08-2011 (Jady Petovic)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB