Open brief aan de adoptieambtenaar

zaterdag 21 mei 2011
We willen minder kandidaat-adoptieouders, zegt de Vlaams overheid, nu blijkt dat de procedure tot tien jaar duurt. De ouders reageren.

Geachte mevrouw Chamon,

Acht tot tien jaar wachten. Dat is heel lang. Bij uw aantreden in 2007 liet u optekenen dat (kandidaat-)adoptieouders veeleisend en lastig zijn. Daarmee was de toon gezet. Nochtans is het tegendeel waar, de meesten zijn braaf en volgzaam. Misschien verandert dat ooit. Als er geen kandidaten meer zijn, bent u van al die lastpakken verlost.

Om de lange wachttijden te verhelpen lazen we dat u de instroom van kandidaat-adoptieouders wil beperken. Maar hoe? Door alleen nog kandidaten met perfecte maten of met zwart haar toe te laten? Door alleen nog mensen met een universitair diploma te laten starten? Dat lijkt ons al te arbitrair. U neemt zich voor alleen nog kandidaten toe te laten van wie het zeker is dat ze aan het einde van de rit kunnen adopteren. Wat een kringredenering. Hoe gaat u dat doen? Kan u daar concreet over zijn?

Zoals altijd laat de communicatie van de Vlaamse Centrale Autoriteit (VCA) te wensen over. Altijd blijft men vaag, als het ware in het verborgene. Altijd is er een dubbele agenda. Wij denken te weten wat het finale doel is: ervoor instaan dat er niet meer uit het buitenland geadopteerd wordt door Vlamingen of door mensen die in Vlaanderen wonen. Als dat het beleid is, zeg dat dan gewoon. Dan weet iedereen waar hij aan toe is.

De vraag is natuurlijk wat al die mensen die werkzaam zijn in de adoptiesector nog gaan doen. Oeverloos vergaderen (een wezenlijk kenmerk van de sector), samenzitten, visieteksten, jaarverslagen, Staten-Generaal, allemaal buitengewoon interessant. Maar niet met ons overheidsgeld als het tot niets leidt. Het beleid van de VCA faalt.

Willen wij dat massaal kinderen uit derdewereldlanden naar hier komen, zonder controle of toezicht? Vanzelfsprekend niet. Hebben kandidaten recht op een kind? Driewerf nee, maar ze hebben wel recht op een objectieve, transparante procedure en een faire behandeling.

Het is goed dat meer kinderen in hun landen van herkomst kunnen opgevangen worden. Uiteraard. Maar dat is niet meer dan een deel van de waarheid. Er zijn nog altijd landen, zowel in Afrika en Azië als in Europa waar de overheden vragende partij zijn om een aantal kinderen - die men zelf niet kan opvangen - naar het buitenland te laten gaan voor adoptie. Landen waar ouders gezocht worden voor een kansloos kind.

Waarom maakt men geen werk van die kanalen? Waarom moet zo'n (kanaal)onderzoek vele maanden, soms jaren duren? Waarom worden valabele of bestaande kanalen bij het groot huisvuil gezet? Maak akkoorden met die landen, dat moet toch kunnen? En communiceer alstublieft duidelijk waar u met uw beleid naartoe wil.

Je kunt je afvragen waarom zelfverklaarde deskundigen, die in se tegen adoptie zijn, de dienst uitmaken in de Vlaamse adoptiewereld. Af en toe voor de spiegel gaan staan kan geen kwaad.

Is ondertekend door een vijftigtal (kandidaat-)adoptieouders.

Bron : De Standaard
__________________________________________________ _________


Zelf weet ik niets af van de hele procedure die doorlopen moet worden als je een kind wil adopteren. Maar 8 jaar wachten!? Dat is wel overdreven lang wachten! Hoe lang in die 8 jaar is het wachten op enkel een administratieve beslissing? Ik vind het eigenlijk schrijnend dat de adoptieouders zo lang moeten wachten. Hetgeen zij willen doen, is toch een van de mooiste dingen die je kan doen? Een kind een beter leven willen geven, en zich daar de rest van hun leven voor inzetten!
En waarom moeten adoptieouders zoveel geld betalen? Gaat dit geld dan naar de biologische ouders, de lokale overheid of de Vlaamse overheid? Het verbaast me dan ook niet dat er mensen zijn die dan het illegale circuit gaan opzoeken.
We hebben duidelijk nood aan een transparant beleid net zoals de adoptieouders vragen in hun open brief.