Niemand in de Wetstraat zet zijn geld nog in op een snelle doorbraak. Wel op verkiezingen in oktober 2012. Dat leert een reconstructie van de voorbije veertien dagen.

Wouter Beke heeft dan eindelijk zijn afspraak met de koning beet, zo luidt het. Maar de datum blijft de datum top secret.

Deze week liep het gerucht dat Albert zijn onderhandelaar een afspraak weigerde, kwestie van de komst van Elio Di Rupo zo lang mogelijk uit te stellen. Of vervolgens de PS-voorzitter aan de slag gaat en als wat, weet alleen de man uit Bergen zelf. Tegenover Beke en Bart De Wever hield hij het op een: 'Je suis disponible.'

'Het drama is het haast ontologisch onvermogen van de Vlaamse partijen om zich los te maken van de N-VA, een partij die zich de keizer van Vlaanderen waant', viel CDH-voorzitter Joëlle Milquet deze week uit. Voor de N-VA, die haar benoemt met het koosnaampje 'de feeks', bewijst dit opnieuw dat de Franstalige partijen de onderhandelingen invullen als een waiting game, geduldig wachten tot uitgeputte Vlaamse partijen de N-VA laten vallen.

Helaas voor de Franstaligen is dat niet het geval. Beke maakte Di Rupo de voobije dagen heel duidelijk diets dat CD&V nog altijd haar lot verbindt aan de N-VA. Samen met De Wever wrong Beke Di Rupo's arm om om zelf de handen uit de mouwen te steken.

Van snel nieuwe verkiezingen is geen sprake meer. Geen enkele partij wil ze, ook de N-VA niet. De partij wil zich niet desolidariseren van de andere Vlaamse partijen. Bovendien biedt de kredietrating van Standard&Poor's, het Europees semester en een begroting die nog niet is goedgekeurd, geen stabiel kader. Een nieuwe stembusslag kan uitmonden in chaos.

Uitgelekt sms-verkeer maakte de Vlaamse socialisten duidelijk dat De Wever hun plaats aan de onderhandelingstafel afwijst. Over Groen! wordt zelfs niet meer gepraat. Eind februari beklonken de voorzitters van Open VLD, CD&V en N-VA dat de huidige federale regering aan Vlaamse kant alleen wordt aangevuld met de N-VA. Tegelijkertijd slikte Alexander De Croo de voorwaarde in om voorafgaand in de Vlaamse regering in te breken. Dat het punt vroeg of laat terug opduikt, is zonneklaar; dat de SP.A er dan tegen de zin van Vlaams minister-president Kris Peeters uitgaat ook.

Zullen Bekes werkzaamheden het werk van Di Rupo vergemakkelijken? BHV, Brussel en de overdracht van werk mogen dan vergevorderd zijn, gezondheidszorg en vooral een nieuwe financieringswet blijven problematisch. Daarom gelooft aan Vlaamse kant haast niemand dat Di Rupo een communautaire nota à la Johan Vande Lanotte kan maken. Zo wint het denkspoor veld dat de regering lopende zaken blijft zitten tot de gemeenteraadsverkiezingen van 2012.

Lang niet iedereen vindt deze combinatie van twee verkiezingen zo'n goed idee. Winnen zij het pleit, dan gaan we sneller kiezen. Het veelgehoord cliché dat de toestand hopeloos vast zit, is slechts een eufemisme.

Bron: http://www.standaard.be/artikel/det...DMF20110507_032

Mijn mening: Dit kan men toch niet menen? Dit is het belachelijk maken en de doodsteek voor de politiek. Met de doodsteek bedoel ik hetvolgende. De mensen zijn de crisissen van de afgelopen jaren beu. Kijk maar naar hoe men de politiek vertrouwt, 17 % van onze bevolking vertrouwt de politiek. Is men er een soort karikatuur van aan het maken? Doet men het er om? Ik weet het niet meer, maar dit zou een totaal belachelijke oplossing zijn. Wat aanmodderen tot de gemeenteraadsverkiezingen is NIET hoe het moet. Men moet in dit land terug overeen leren komen. Dat doe je niet door stoere taal in de media te gebruiken of om een titel te smeken bij de koning, maar dat doe je door dag in dag uit verantwoordelijkheid te tonen aan die tafel. Nu zeggen: het lukt niet, we wachten gewoon tot 2012 is een oplossing? Ik denk het niet. Na die verkiezingen zullen we zien dat de gemeenteraden geïnstalleerd worden, ok. Maar dat op het federale niveau (hoogstwaarschijnlijk) dezelfde partners aan tafel komen. Wat gaat men dan doen?