In 2009 zijn in België minstens 363 kinderen jonger dan tien jaar seksueel misbruikt. Dat is gemiddeld één kind per dag, schrijven de Concentrakranten op basis van cijfers van minister van Justitie Stefaan De Clerck (CD&V) en de federale gerechtelijke politie.
Dat cijfer steeg zelfs in de eerste helft van 2010, toen 209 gevallen van misbruik van jonge kinderen werden gerapporteerd. Het werkelijke aantal gevallen van misbruik ligt vermoedelijk nog hoger, want veel zaken van seksueel misbruik blijven ongerapporteerd.

Volgens politiebaas Paul Van Thielen worden in ons land jaarlijks zowat 6.000 feiten van seksueel misbruik geregistreerd. De helft daarvan heeft betrekking op aanrandingen van de eerbaarheid, terwijl het in de andere 3.000 gevallen gaat om effectieve verkrachtingen. (belga/sam)

Bron: De morgen http://www.demorgen.be/dm/nl/989/Bi...misbruikt.dhtml

Mening: Het is zeer aangrijpend dat er zoveel kinderen misbruikt worden. Ik begrijp niet goed wat mensen, die dit doen, hieraan hebben. Hoe kan je er mee leven dit te doen, of deze gedachten nog maar hebben om een kind te misbruiken? Mensen die dit doen, zijn volgens mij ziek in hun hoofd. Als je nadenkt over deze cijfers, wil dit zeggen dat je als leerkracht minstens één kind in je klas kan hebben dat misbruikt wordt of ooit misbruikt is geweest. Is dit niet angstaanjagend? Daarom vind ik het belangrijk dat dit onderwerp bespreekbaar moet blijven. Je moet zeker aan kinderen en jongeren meegeven dat dit niet iets is om als excuus te gebruiken of aandacht mee te krijgen. Daarvoor is dit veel te ernstig.