BRUSSEL - Nederlandse patiënten wijken naar ons land uit voor een ruilorgaan. Intussen sterven Belgische patiënten op wachtlijsten. ‘Op termijn betekent dat de doodsteek voor ons systeem', vindt professor Johan Vanhaecke.

Van onze redacteur

Jaarlijks krijgt een twintigtal Nederlanders in Vlaanderen een nieuw orgaan. Nederlandse patiënten komen naar België om de strenge criteria en lange wachtlijsten in eigen land te omzeilen. Nederland heeft minder orgaandonoren dan België. Maar daardoor verlengen die Nederlandse patiënten de Belgische wachtlijsten, terwijl nu al patiënten sterven terwijl ze op de wachtlijst staan.

‘Natuurlijk moeten we menselijk blijven, maar de cijfers tonen aan dat onze solidariteit problematisch is', vindt huisarts en oud-senator Patrik Vankrunkelsven. ‘We kunnen ons dat eigenlijk niet veroorloven. In 2009 overleden 18 Belgische hartpatiënten terwijl ze op een wachtlijst stonden.'

Ook professor Johan Vanhaecke van het transplantatiecentrum in Leuven ziet het met lede ogen aan. ‘Op termijn betekent dat de doodsteek voor ons systeem. We benadelen de Belgische patiënten. Een gelijkaardig probleem doet zich trouwens voor tussen Duitsland en Oostenrijk, dat net zoals België kiest voor het systeem waarbij iedereen donor is, tenzij hij bezwaar maakt. Kleine landen met een sterk donorsysteem worden zo verantwoordelijk voor een bevolking die vele malen groter is. Dat is niet houdbaar.' In België zijn er 26 donoren per miljoen inwoners, in Nederland is dat amper de helft.

De Nederlanders kunnen in België terecht omdat beide landen deel uitmaken van Eurotransplant. Die organisatie centraliseert gegevens over patiënten en beschikbare organen. Ze ziet er ook op toe dat het aantal gegeven organen min of meer in evenwicht is met het aantal dat een land krijgt. ‘Maar voor België is dat evenwicht ernstig verstoord', zegt Vankrunkelsven. ‘Ons land levert in realiteit meer organen dan het krijgt, omdat Nederlandse patiënten die op onze wachtlijsten staan, worden opgenomen als “Belgische transplantatie”. Dat vertekent het beeld.'

‘Er is geen letterlijk tekort aan organen in Europa', vindt Vanhaecke. ‘We moeten er gewoon voor zorgen dat zoveel mogelijk potentiële donoren dat ook in realiteit worden.'

Dat kan door een aanpassing van de Nederlandse wet, maar België heeft daar niets aan te zeggen. Een tussenoplossing die wel binnen de mogelijkheden ligt, schuilt in het beperken van Nederlandse patiënten op Belgische wachtlijsten en een herziening van de transferregels binnen Eurotransplant.

Datum: 17/01/2011
Bron: De Standaard

Eigen mening:
Nederlanders hebben ook recht op leven en op een orgaantransplantatie. Maar het is wel zeer jammer dat dit in hen eigen land niet eenvoudig is. Een orgaantransplantatie ondergaan in België is dan een eenvoudige oplossing. Dat is dan wel in het nadeel van de Belgische bevolking omdat zij nu langer moeten wachten op een orgaan. En het is al helemaal erg dat er mensen zijn die sterven omdat ze de wachttijd niet halen.
Ik vind dat Nederland iets moet doen aan zijn klein aantal donoren. In België en andere landen is iedereen automatisch donor als die sterft. Als deze wet in Nederland wordt ingeburgerd, dan hebben de Nederlanders genoeg organen voor hun zieken. En dan zullen er ook minder Belgen sterven door de lange wachtlijsten.
Ik vind ook dat de Belgen wat minder bezwaar moeten hebben tegen het donorschap. Als je dood bent heb je al die organen niet meer nodig, waarom zijn er dan nog steeds zoveel mensen die niet willen dat hun organen, of die van hun familieleden, worden gebruikt om anderen mensen te redden?