De onderhandelingsnota, die De Standaard kon inkijken, is een werkstuk van een dikke zestig bladzijden met een voorstel voor een zesde staatshervorming dat volgens de koninklijk bemiddelaar tot ‘een werkbaar geheel leidt, waarbij de burgers van dit land een beter bestuur krijgen’.
‘Een aantal problemen wordt aangepakt die ons beleid ernstig hebben verlamd de voorbije jaren: BHV en de financiële en bestuursproblemen waarmee het Brussels Hoofdstedelijk Gewest wordt geconfronteerd.’

Vande Lanotte legt meteen de achillespees bloot: ‘Deze blokkeringen raken aan zeer delicate evenwichten binnen de Belgische federatie, met een hoge symbolische waarde, en doen makkelijk harde tegenstellingen opflakkeren. De geboden oplossingen zijn voor iedereen die ze ondersteunt een moeilijke oefening in het afwegen tussen de onmiskenbare noodzaak deze blokkeringen op te heffen, en het verdedigen van de eigen standpunten.’

Bij de bevoegdheidsoverdrachten verdedigt Vande Lanotte vooral het werkgelegenheids- en mobiliteitsbeleid die veel homogener worden. Een regionaal beleid moet ertoe leiden de werkzaamheidsgraad te verhogen, betoogt hij. ‘Dat is een cruciale uitdaging voor alle gewesten en voor ons maatschappelijk model. Werk is een essentieel gegeven voor het welzijn en de welvaart van iedereen.’

De afschaffing van de Senaat in zijn huidige vorm is een eyecatcher in het hoofdstuk politieke vernieuwing. De Senaat wordt een niet-permanent orgaan, de cumulregels worden aangescherpt.

De aanpassing van de financieringswet verdedigt Vande Lanotte als volgt: het weze duidelijk dat de bedoeling er niet in bestaat om het ene gewest of de andere gemeenschap louter door het wijzigen van de wet meer of minder financiële mogelijkheden te geven. Dat is duidelijk een passage bedoeld voor de Franstaligen, om hun angst voor verarming in te dijken.

‘In het nieuwe model worden bij ongewijzigd beleid tegenover de bestaande financieringswet geen belangrijke geldstromen verplaatst, wel principes gewijzigd.’ De kernwoorden zijn responsabilisering en autonomie. ‘Wil een overheid meer uitgeven, dan kan dat, maar moet het daarvoor zelf de middelen vinden of verschuiven.

De bemiddelaar wijst er ook op dat het succes van deze staatshervorming niet zal afgemeten worden aan de omvang ervan, hoewel het om een omvangrijk pakket gaat volgens hem. ‘Het succes moet vooral gemeten worden door de manier waarop deze hervorming op alle niveaus gebruikt zal worden om oude en nieuwe problemen actief aan te pakken.’

Wat staat er in de nota?

De nota bestaat uit vijf grote onderdelen. Met name:

I. Politieke vernieuwing
II. Bijkomende bevoegdheden voor de deelstaten

werkgelegenheid
gezondheidszorg
gezinsbijlagen
mobiliteit
justitie
fiscale uitgaven
III. Brussel
IV. BHV
V. Voorstel van nieuw financieringsmodel

Bron: http://www.standaard.be/artikel/det...DMF20110104_050

Eigen mening
Ik vraag me af of de onderhandelingsnota van Johan Vande Lanotte met open armen zal ontvangen worden door de verschillende partijvoorzitters. Vande Lanotte laat de financieringswet bijna onaangeroerd, omdat de Franstaligen bang zijn om te verarmen. Ik heb sterk mijn twijfels bij dit voorstel, de Vlaamse ministers, en vooral dan Bart De Wever, zullen dit niet zomaar laten gebeuren. Het wordt afwachten tot morgen om te weten welke partijvoorzitters de nota goedkeuren en welke niet. Ik hoop wel dat de nota aanvaard wordt en dat de onderhandelingen opnieuw kunnen starten. Een nieuwe regering begint toch noodzakelijk te worden, ook naar onze geloofwaardigheid naar de buitenwereld toe.