Ex-premier en permanent EU-Raadsvoorzitter Herman Van Rompuy betwijfelt of de grootschalige regularisatie van asielzoekers midden 2009 voor een aanzuigeffect gezorgd heeft. Ook toen daar nog helemaal geen uitzicht op was, verbleven al bijna duizend mensen in hotels, argumenteerde Van Rompuy maandag in 'De Ochtend' op Radio 1.

Na een maandenlange impasse en onenigheid binnen zijn coalitie besloot toenmalig premier Van Rompuy midden 2009 het asieldossier bij meerdere staatssecretarissen onder te brengen en zelf de coördinatie op zich te nemen.

Ons land kwam toen erg dicht bij een "klimaat van regeringloosheid", verduidelijkte Van Rompuy nu. "Ik heb toen een regeerakkoord en ministers geërfd. Zo was het regeerakkoord asiel al onderhandeld in april 2008, dus nog ten tijde van het kartel tussen CD&V en N-VA", merkte hij op, zinspelend op de kritiek uit N-VA-hoek op de huidige asielcrisis.
Muurvast

De ommezwaai in de zomer van 2009 ging ook gepaard met een regularisatiecampagne, maar Van Rompuy is er niet van overtuigd dat die een aanzuigeffect veroorzaakte. "We zaten toen al met bijna duizend mensen in hotels. Nochtans was er geen enkel uitzicht op regularisatie, want het dossier zat muurvast", verduidelijkte hij.

Bovendien heeft die regularisatie "een aantal onmenselijke toestanden rechtgezet", houdt de ex-premier vol. Zo ging het onder meer over mensen die hier al jaren woonden en werkten.
Strikter

Op Europees niveau hoopt Van Rompuy dat snel overeenstemming gevonden wordt over minimumstandaarden voor asielopvang, "zodat iedereen weet waaraan hij zich moet houden". En tegelijk "gaat men strikter moeten zijn", liet de Raadsvoorzitter nog optekenen.


Mening:

Hier heb ik toch sterk mijn twijfels over. Oké er zijn en zullen ook altijd mensen teveel zijn die asiel zoeken, maar naar mening was het toen al een fout om in zo'n grote schaal asiel te gaan verlenen. Als er ergens op grote schaal asiel wordt verleent gaat dit sowieso een aantrekkingsfactor zijn voor asielzoekers om naar dat land toe te trekken.

Ze leefden inderdaad in mensonwaardige situaties, sommige nu nog steeds, maar dat was in hun thuisland ook en er zijn hier zoveel Belgen die in armoede leven waarvoor ook niet plots een massale oplossing komt. Elke mens is het onwaardig om in zo'n situatie terecht te komen, maar zouden we dan niet iets eerst degene helpen die er al zijn ipv eerst de nieuwe die aankomen?

Stel nu dat ik een asielzoeker ben, ik weet dat de grenzen van Duitsland bijvoorbeeld strikt gesloten worden gehouden maar dat er in België het jaar ervoor massaal asiel is verleend, ga ik ook niet naar Duitsland gaan hé...