BRUSSEL - Wie een harde schijf koopt, een USB-stick, een mp3- speler of een ander blanco opslagmedium, betaalt daarop de Auvibel-heffing. 'In strijd met het Europees recht', zegt advocaat Bart Van den Brande.

De Auvibel-heffing werd op 1 februari 2010 in het leven geroepen om auteurs te compenseren voor thuiskopieën die consumenten zouden kunnen maken van muziek en video's. De heffing is afhankelijk van het opslagvermogen: 50 cent voor een geheugenkaart van 8 gigabyte, 3euro voor een mp3-speler van 80 gigabyte en 9 euro voor een harde schijf van 1 terabyte. De inkomsten worden door de collectieve beheersvennootschap Auvibel verdeeld onder de auteurs, kunstenaars en producenten.

Bij aanvang kreeg de nieuwe heffing al veel kritiek te verwerken. Onder meer omdat ze ervan uitgaat dat elk digitaal opslagmedium zal worden gebruikt om thuis kopieën te maken.

Maar vorige week donderdag sprak het Europees Hof van Justitie zich uit over een vraag die was gesteld door een Spaanse rechtbank. Padawan, een verkoper van digitale opslagmedia, weigerde namelijk de Spaanse tegenhanger van de Auvibel-taks af te dragen. Het Europees Hof kwam tot de conclusie dat de Spaanse taks in strijd is met Europese richtlijn 2001/29. En wel omdat ook bedrijven die moeten betalen, terwijl zij zeker niet de bedoeling hebben om thuiskopieën te maken.

Volgens Bart Van den Brande, advocaat media- en IT-recht, treft deze uitspraak ook België, dat nu een nieuwe regeling moet uitwerken. Dat betekent niet dat we binnenkort minder zullen betalen voor mp3-spelers. Het Europees Hof vindt zo'n heffing namelijk wel in orde als ze alleen privépersonen treft. Minister van Ondernemen en Vereenvoudigen Van Quickenborne beaamt in een reactie dat de Europese uitspraak van toepassing is op ons land. Maar volgens hem hoeft de Belgische wet niet te veranderen. 'Auvibel kan als inningsmaatschappij op basis van het Europese arrest alle inningen die verbonden zijn aan beroepsmatig gebruik zelf stopzetten.'

woensdag 27 oktober 2010
Auteur: Dominique Deckmyn
http://www.destandaard.be/artikel/d...ikelid=AL31DCRF

Eigen mening:
Het artikel roept een dubbel gevoel bij me op.
Langs de ene kant ben ik het er mee eens dat men een heffing vraagt op de verkoop van usb - sticks en andere mediaapparatuur maar langs de andere kant vind ik het feit dat de bedrijfswereld hiervoor niet zou moeten betalen een dubbeltje op zijn kant.
Gaat men dan in de winkel vragen: is het voor privegebruik of voor de bedrijfswereld? Consumenten die op de hoogte zijn van de heffing en het daar niet mee eens zijn, zullen zeggen: het is voor de bedrijfswereld. Niemand in de winkel die dit kan onderzoeken.
En wat met de bedrijven die wel beroepsmatig gebruik maken van muziek en andere zaken? Wat gaat er daar mee gebeuren?
In de bedrijfswereld worden evengoed presentaties gedaan waarbij men zaken gebruikt van kunstenaars en auteurs.
Wat gaat er met deze bedrijven gebeuren? Glippen zij door de mazen van het net?