#1
|
|||
|
|||
Rijke stad, arme inwoners
OOK GROTE VERSCHILLEN TUSSEN BRUSSELSE GEMEENTEN
Brussel trekt massa's pendelaars die in de administratieve wijken werken. De eigen jeugd groeit intussen grotendeels kansarm op. © ivan put BRUSSEL - Meer dan een kwart van de inwoners van onze hoofdstad leeft in armoede. Drie op de tien kinderen, en in de armste buurten bijna de helft, wonen in een gezin waar niemand werk heeft. Van onze redactrice In 2008 was het bruto binnenlands product per inwoner in het Brusselse Gewest meer dan dubbel zo groot als het Europese gemiddelde. Brussel stond hiermee op de derde plaats in de lijst van rijkste regio's binnen Europa, na Londen en Luxemburg. Er wordt met andere woorden nogal wat rijkdom geproduceerd in onze hoofdstad. Maar de inwoners van het Gewest kunnen daar lang niet allemaal van profiteren. Om te beginnen leeft meer dan een kwart van de inwoners van een inkomen of een uitkering die onder de armoedegrens valt. Deze armoede, die vooral ook de jeugd treft, doet zich in het bijzonder voor in de Brusselse gemeenten aan de noord- en westkant van het Gewest, die samen de 'arme sikkel' worden genoemd. Daar is bijvoorbeeld ook de jongerenwerkloosheid angstaanjagend hoog: ze piekt er boven de 40 procent. En alle parameters worden jaar na jaar erger. Brussel is het Gewest met de sterkste groei in het aantal werkzoekenden: er zijn nu meer dan 100.000 werklozen in de regio, en ook 32.000 inwoners die een leefloon ontvangen. Het aantal mensen dat van een vervangingsinkomen leeft, neemt jaar na jaar toe. En beterschap lijkt er niet direct in te zitten, want de beste manier om aan de armoede te ontsnappen is werk hebben en de beste manier om werk te vinden is een diploma. En wat blijkt: terwijl de 65-plussers die in het Brussels Gewest wonen, in doorsnee hoger geschoold zijn dan de Belgen in het algemeen, neemt de scholingsgraad van de inwoners van onze hoofdstad almaar meer af naarmate de leeftijd zakt. De voorsprong die de hoofdstad vroeger had, is weggesmolten. Hoe jonger, hoe slechter geschoold dus. En dat is geen goed nieuws voor een stad en een regio die sneller verjongen dan de rest van het land, dankzij een uitgebreide immigratie, vooral uit het buitenland. Dat alles blijkt uit het Armoederapport van 2010, dat is opgesteld door het Observatorium voor Gezondheid en Welzijn van Brussel. Wijzen die cijfers op een falen van, bijvoorbeeld, het Brusselse onderwijs? Een vraag voor Brigitte Grouwels (CD&V), minister in de Brusselse Hoofdstedelijke Regering, die gisteren het Actieplan Armoedebestrijding voorstelde: een samenwerkende vennootschap tussen die regering, de Vlaamse gemeenschapscommissie (Vgc) en diens Franstalige tegenhangers, de Cocof en de Cocom. Grouwels: 'Deze cijfers zijn uiteraard deprimerend en ze wijzen hoe dan ook op een falen van het beleid. Het is niet de eerste keer dat we de trend vaststellen, maar het wordt niet beter. Daarom hebben we nu een gezamenlijk actieplan voor de komende vijf jaar. We willen deze afschuwelijke cijfers naar beneden halen en ik besef dat dit niet op een-twee-drie kan. We doen nu de eerste stappen.' Grouwels geeft toe dat armoede in de hoofdstad niet marginaal is, maar deel uitmaakt van de hele samenleving. De vele daklozen die je in het centrum van de stad op straat ziet, vormen maar een topje van de ijsberg. 'Armoede in Brussel is een complex gegeven, dat met veel factoren te maken heeft. Soms gaan kinderen niet naar school omdat hun ouders 's ochtends ook niet moeten opstaan, omdat ze geen werk hebben.' Armoedetoets Een interkabinettenwerkgroep is al maanden met dit plan in de weer. Er zijn 34 strategische doelstellingen opgesteld, die tot tal van concrete acties moeten leiden. Alle regeringen van Brussel voeren een gezamenlijke armoedetoets in: voorafgaand aan elke maatregel zal worden gekeken of deze de armen verhoudingsgewijs niet harder treft. Onderwijs en vorming, voor zover de bevoegdheid van deze regeringen, vormen een speerpunt in het actieplan. Grouwels: 'We zullen de ouders sensibiliseren om hun kinderen zo maximaal mogelijk aan het onderwijs te laten participeren. We zullen optreden tegen schoolverzuim. Nieuwkomers moeten ook sterker worden aangemoedigd om de officiële landstalen te leren.' Omdat er een nijpend tekort is aan sociale huisvesting - eind 2009 stonden 36.867 rechthebbende huishoudens op de wachtlijst, zal ook de strijd tegen leegstand en verkrotting worden opgedreven. Bron: De standaard online dinsdag 12 oktober 2010 Auteur: Veerle Beel Eigen mening: Als je in Brussel rondloopt zie je inderdaad dat er veel armoede is in bepaalde delen. Ik vind het verontrustend dat meer dan een kwart van de inwoners van een inkomen of een uitkering die onder de armoedegrens valt leeft. En het is een slecht gegeven dat die armoede vooral de jeugd treft. Het is belangrijk dat zij hun leven niet beginnen in armoede maar kansen krijgen. Onderwijs is hierbij zeer belangrijk, de jongeren moeten bijleren zodat ze een diploma halen, en gemakkelijk de arbeidsmarkt bereiken. Over de bedoeling van de armoedetoets zou ik nog wat meer informatie willen krijgen. De jeugd zou inderdaad gestimuleerd moeten worden door hun ouders, maar dat is moeilijk als die zelf geen werk hebben. De jeugd is de nieuwe generatie, als we die niet verzorgen blijven we in een oneindige negatieve spiraal. |