Triest pamflet van Bert Anciaux

* maandag 11 januari 2010
* Auteur: PETER VANDERMEERSCH


COMMENTAAR — Neen, ik voel mij niet geroepen om elke keer dat deze of gene uithaalt naar de pers telkens opnieuw mijn vakbroeders te verdedigen. Ik heb op deze plaats al eerder mea culpa geslagen als ik vond dat we uit de bocht waren gegaan. Ik heb praktijken van collega's die het niet ernstig nemen met de deontologie scherp aan de kaak gesteld. De Standaard heeft de voorbije weken een breed debat over de media op gang getrokken waarbij we ons, waar dat nodig is, op onze eigen pagina's de levieten laten lezen. Dat mag dan niet zo gebruikelijk zijn, het lijkt me maar normaal.
De kwaliteit van de democratie wordt mee bepaald door de kwaliteit van de pers. En die pers moet zichzelf open en kwetsbaar durven op te stellen. Dat gebeurt te weinig. Mediakritiek staat in deze contreien nog in de kinderschoenen. Ik kan maar hopen dat de inspanningen die we daarvoor leveren zullen leiden tot een breder debat en tot een betere pers.

Maar tussen gefundeerde, gedocumenteerde en goed geformuleerde kritiek op de media en in het wilde weg wat loze kreten over de pers uiten, ligt een wereld van verschil. Wat Bert Anciaux dit weekeind via zijn blog aan de wereld kond deed, helpt het debat niet vooruit. De gewezen minister haalt, naar aanleiding van de dubbele moord in Loksbergen, uit naar ‘de perversie waarmee de media zich als hongerige en nietsontziende maden voeden aan de letterlijke en figuurlijke lijken'. Volgens de schrijver ‘overtreffen de media zichzelf weerom'. Het zou gaan om ‘voyeurisme' en ‘juicy stories' die enkel tot doel hebben ‘vettere dividenden' uit te keren aan de aandeelhouders.

Anciaux, en het is niet de eerste keer, mist een gouden kans om te zwijgen. Om te beginnen gaat hij zich te buiten aan onaanvaardbare veralgemeningen. ‘De media' bestaan niet. Zoals ‘de politiek' niet bestaat. Of vindt de politicus Anciaux dat alle politici op één lijn mogen worden geplaatst met de zielige Michel Daerden?

Ten tweede kan ik maar vaststellen dat de media waarvoor ik verantwoordelijkheid draag, de voorbije dagen op een uitstekende, evenwichtige en voorzichtige manier hebben bericht, geanalyseerd en becommentarieerd. De ernst waarmee mijn mensen op het terrein en op de eindredacties zich van hun taak hebben gekweten, staat in schril contrast met de oppervlakkige kretologie van Anciaux.

Daarenboven heb ik gemerkt dat zowel in De Standaard als in andere dagbladen en op de VRT-radio en -televisie al in de loop van de voorbije week breeduit het debat is gevoerd over de vraag of de verslaggeving correct en deontologisch was. ‘De media', mijnheer Anciaux, zaten dus niet te wachten op uw triest pamflet. Jammer genoeg gedraagt u zich ten opzichte van de media zoals slechte journalisten zich gedragen ten opzichte van de politiek. Dat is behoorlijk zielig.

Bron: http://www.standaard.be/meningen/commentaar/index.aspx

Hoewel ik het minder scherp zou formuleren deel ik toch de mening van Bert Anciaux. Peter Vandermeersch, die toch hoger in mijn 'appreciatielijstje' staat dan Anciaux, stelt mij teleur in deze commentaar. Volgens hem miste Anciaux een gouden kans om te zwijgen, en dat is net een bedenking die ik elke dag maak mbt 'de media'. Met de Standaard is het misschien nog niet zo erg gesteld als met de concurrentie, maar als we dat niveau als maatstaf gaan nemen...