'Ik kan me geen relatie met twee meer voorstellen'


BRUSSEL - Interview EVY (27), BERT (26) EN KRISTOF (19) ZIJN 'KOPPEL' MET DRIE Ze slapen in hetzelfde bed, wonen onder hetzelfde dak, hebben samen een kindje en doen alles wat andere koppels ook doen. Alleen zijn ze met drie, en alledrie verliefd op elkaar. 'We kunnen niet meer zonder elkaar. Als een van ons weggaat, gaan we allemaal uit elkaar.'


Evy, Bert en Kristof wonen in een doorsneehuis, in een even doorsneewijk. De drie West-Vlamingen zien er ook zeer onopvallend uit. Maar hun relatie is allesbehalve alledaags. Evy, Bert en Kristof houden allemaal van elkaar en vormen met hun drieën een 'koppel'. 'We zijn nu drie jaar samen en deze driehoeksverhouding is voor ons de normaalste zaak van de wereld geworden', zeggen ze. 'We zien elkaar allemaal even graag.'

Aan de basis van hun opmerkelijke gezinsvorm ligt een banaal ijsblokje. 'Je kent dat spelletje wel', zegt Bert. 'Een ijsblokje via de mond doorgeven. We deden dat met z'n drieën, na een avondje stappen. Van het één kwam het ander. We hadden allemaal wat te veel gedronken en belandden samen in bed. We hadden eerder al over ex-liefjes en zo gebabbeld, er hing een zekere spanning in de lucht. Ik had eerder al gefantaseerd over een triootje en dat werd toen werkelijkheid.'

Op dat moment waren Bert en Evy al een koppel. Ze hadden samen een huis gekocht en waren bevriend geraakt met hun overbuurjongen Kristof. Met hun drieën gingen ze vaak uit. 'Dat veranderde in eerste instantie ook niet na die bewuste avond', vertelt Evy. 'We hielden er alledrie een goed gevoel aan over en we waren het erover eens dat het meer mocht gebeuren. De enige voorwaarde was dat er geen gevoelens mochten bij komen.'

Dat ging enkele weken heel goed, het triootje herhaalde zich nog enkele keren. Tot Evy toch gevoelens begon te krijgen voor Kristof. 'Dat was tegen de afspraak, maar ik kon het niet helpen.' De eerste reactie van Bert was voorspelbaar: boos. Maar de dag nadien draaide hij helemaal bij. 'Meer nog', zegt Evy. 'Bert had met Kristof gepraat en het bleek dat de twee ook gevoelens voor elkaar hadden.' Nochtans had geen van de twee jongens eerder een homoseksuele relatie gehad.

De chaos was op dat moment compleet. En de belangrijkste vraag was: 'Wie doet nu met wie verder?' Tot Bert het idee lanceerde om met zijn drieën voort te doen. 'Zo moesten we niet kiezen', aldus Bert. Ook Kristof kon zich daarin vinden. Evy was de grootste twijfelaar. 'Ik had schrik van de reacties. Hoe zou de omgeving reageren? En hoe zat het met onze toekomst? We hadden net een huis gekocht. Gooiden we daarmee niet al onze zekerheden weg?'

De drie kwamen er uit door veel te praten. Evy raakte helemaal overtuigd door de verhalen over polyamory op het internet (zie inzet). 'Blijkbaar was onze keuze dan toch niet zo abnormaal.'

Maar daar dacht de buitenwereld helemaal anders over. 'Onze ouders waren razend', aldus Evy. 'Ook had ik het gevoel dat de meeste negatieve reacties tegen mij gericht waren. Want een man met twee vrouwen, dat vinden andere mannen een hele prestatie. Maar een vrouw die het met twee mannen tegelijk doet, dat is verdacht. Sommigen dachten zelfs dat ik het voor het geld deed. Maar wat iedereen vergat, was dat ook Bert en Kristof iets met elkaar hadden.'

Uiteindelijk bekoelde de situatie, na enkele weken van harde confrontatie. Behalve bij de vader van Kristof, die nog steeds elk contact met de twee partners van zijn enige zoon weigert. De andere ouders zijn wel bijgedraaid, 'omdat ze zien dat we gelukkig zijn'. Maar dat betekent nog niet dat ze het prille geluk van hun kinderen ook rondbazuinen. Zo weten tantes, nonkels, neven en nichten niets af van deze weinig katholieke gezinssamenstelling.

'Het grootste probleem in het begin was dat we nog steeds tegenover Kristofs vader woonden', aldus Bert. 'Meer dan eens heeft dat tot scènes op straat geleid. Die spanningen hebben onze verhuizing eigenlijk versneld. We waren al eerder van plan om met zijn drieën een huis te kopen. Dat hebben we eerder dan voorzien gedaan.'

Afgelopen zomer zijn de drie naar hun nieuwe huis verhuisd -dankzij een creatieve notaris die de gezamenlijke aankoop met drie gemakkelijker maakte. Hoe hun nieuwe buren op de komst van de drie reageerden, weten ze niet. 'Zolang niemand daarnaar vraagt, beginnen we er zelf niet over', zegt Evy. 'Ik vermoed dat ze denken dat Kristof bij ons inwoont.'

De mensen uit hun directe omgeving weten wel hoe de vork in de steel zit. Ook de collega's van Bert en Kristof zijn op de hoogte. Zij werken respectievelijk als metaalbewerker en loodgieter. 'Op Valentijn is ons verhaal op Radio 2 geweest', zegt Bert. 'Het was toen muisstil op het werk. Iedereen was naar de radio aan het luisteren.'

De reacties van vrienden en collega's zijn over het algemeen positief. In het bijzijn van anderen zoeken Evy, Bert en Kristof de confrontatie ook niet op. Met zijn allen hand in hand over straat lopen bijvoorbeeld doen ze niet.

Thuis volgen ze hun gevoel wel. Zo slapen ze met drie in hetzelfde bed -ze wisselen af wie in het midden ligt. 'En we hebben nog een apart bedje, voor het geval twee van de drie privacy willen.' Ook als er twee willen uitslapen, komt dat bed goed van pas. 'De derde kan daar dan slapen, om voor ons vijftien maanden oude kindje op te staan. Als hij 's nachts wakker wordt, hebben we trouwens een beurtrol met drie. Dat is comfortabeler dan met twee.'

In hun seksuele leven hebben de drie geen last van jaloezie. 'In het begin was dat wel soms een probleem, maar we hebben daar altijd goed kunnen over praten en nu zijn die gevoelens er niet meer', zegt Evy. 'We doen alles samen. Behalve wanneer de jongens over auto's beginnen te praten. Dan zoek ik een andere bezigheid.'

Sinds vijftien maanden zijn de drie ook de trotse ouders van Thomas. Hij is de biologische zoon van Bert. Maar zo mogen we het niet bekijken: 'hij is het kindje van ons drie'. Om het voor het kindje niet te moeilijk te maken, zegt hij tegen Bert 'papa' en noemt hij Kristof 'nonkel'. En er zijn plannen voor een tweede kind. 'Eigenlijk heb ik altijd gezegd dat één kindje meer dan genoeg was', zegt Evy. 'Maar de kaarten liggen nu anders. Nu willen we voor elke man een kind. Maar na twee houden we op.'

De toekomst van hun kinderen kijken de drie met vertrouwen tegemoet. Voor de reacties die Thomas en zijn broertje of zusje op school ongetwijfeld zullen krijgen, hebben ze geen schrik.

'Als je de nieuw samengestelde gezinnen ziet, is het bij ons eigenlijk nog vrij eenvoudig. Anderen hebben een stiefvader, en nog een stiefzusje, een halfbroertje en dergelijke. Dat is pas ingewikkeld. Veel kinderen zijn trouwens door drie mensen opgevoed. Wat anders met gezinnen waar een van de grootouders inwoont?'

En wat als ze uit elkaar zouden gaan? 'Daar houden we geen rekening mee', zeggen Evy, Bert en Kristof in koor. 'Wij horen samen. We kunnen ons geen ander leven meer voorstellen. Het zou niet meer gaan met twee.' Voor de jongste van de drie, Kristof, is dat zeker het geval. 'Dit is mijn eerste echte relatie, ik weet niet eens hoe het is om een “gewoon, koppel te zijn.'

Om hun privacy te bewaren, zijn de namen Evy, Bert, Kristof en Thomas fictief.


Blog DS, 27-02-2009 (Pieter Lesaffer)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB