Magnette onzichtbaar in discussie CO2


BRUSSEL - Er woedt een vinnige discussie over de 1,2 miljard euro die grote bedrijven - de NMBS op kop - te veel betaald hebben aan Electrabel. Minister van Energie Paul Magnette (PS) is daarin compleet onzichtbaar.


'Uw antwoord is schaamteloos. Het is een slag in het gezicht van de bedrijven die tussen 2005 en 2007 minstens 1,2 miljard te veel betaald hebben. Wie bent u eigenlijk? U bent toch minister van Energie? Doe dan iets, treed op!' Groen!-kamerlid Tinne Van der Straeten haalde gisteren zwaar uit naar Paul Magnette (PS) - inderdaad de minister van Energie.

Waar draait het om? Gisteren lekte uit dat de NMBS-directie juridische stappen plant tegen energieproducent Electrabel. De NMBS wil 28 miljoen euro (niet 25 zoals eerst gemeld) die het te veel betaalde aan Electrabel terug. Electrabel rekende de Belgische bedrijven 1,2 miljard euro te veel aan. Het gaat om CO2-uitstootrechten die Electrabel zelf gratis heeft gekregen. De winst daarop zijn de zogenaamde windfall profits. De vraag is of die ethisch verantwoord zijn.

Magnette is in het debat totaal onzichtbaar. Hij wil dat de bedrijven en Electrabel samen tot een oplossing komen. Dat overleg loopt binnen de Creg, de Belgische energieregulator. Hij wacht al een half jaar op wat er uit het overleg zal komen.

De Standaard kon een nota inkijken waarrond nu gewerkt wordt en die duidelijk maakt waarop het overleg vast zit (zie kader). In verschillende punten wordt eerst duidelijk gedefinieerd wat windfall profits zijn. Veel delicater zijn de mogelijke oplossingen die daarna gesuggereerd worden om die te vermijden en te compenseren, onder meer via een extra belasting van de energieproducenten. Voor alle duidelijkheid: er is nog geen consensus over de nota.

Het begint al bij de definitie van een windfall profit: 'Wanneer het verschil tussen de extra opbrengsten en de extra uitgaven door de invoering van de regelgeving rond verhandelbare CO2-emissierechten positief is, kunnen we spreken van windfall profit.' Voor Electrabel is net dat al een reden om de handen in onschuld te wassen. 'CO2 is een meerkost voor ons, onder meer door investeringen in CO2-zuinigere installaties. Door de gratis emissierechten worden die kosten wat gedrukt', zegt Electrabel-woordvoerster Lut Vande Velde. 'Daarom is er ook geen enkele reden voor compensaties.''Alles draait om de vraag of windfall profits onethisch zijn of gewoon good business', zegt Rudi Thomaes, de gedelegeerd bestuurder van het VBO. Het VBO is in het overleg betrokken, maar vertegenwoordigt zowel Electrabel als de gedupeerde bedrijven. 'Is het goed management als je emissierechten die je gratis kreeg niet aanrekent aan je klanten?', vraagt Thomaes zich af.

Vanuit managersstandpunt lijkt dat inderdaad geen goede zet. Electrabel kan aanvoeren dat de markt nu eenmaal zo werkt en dat het netjes binnen de lijntjes kleurt die door de overheid zijn uitgezet. Volgens de werknota gaat het om 'onvolmaakte regelgeving' (zie kader).

Een probleem dat op de achtergrond speelt, is dat Electrabel het laatste jaar net iets te veel volk over de vloer heeft gekregen. Eerst kwam Magnette aankloppen voor een bijdrage aan de begroting van 250 miljoen, zonder resultaat. Een paar maanden later grabbelde de regering toch via een omweg, langs het fonds voor nucleaire voorzieningen, 250 miljoen weg. En enkele weken geleden vond minister van Ondernemen Vincent Van Quickenborne (Open VLD) plots dat Electrabel nog eens 750 miljoen moest ophoesten om zijn dominante marktpositie te compenseren. De energieproducent verzette zich telkens. Ook nu blijft de vinger op de knip.


DS, 16-01-2009 (Peter De Lobel)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB