Deze commentaar om een aantal actuele dingen aan te halen:
- Voorzittersverkiezingen van Franse Socialisten: Verliezen met 0,04% van de stemmen: Ongelooflijk! En ook weer zo'n voorbeeld van iets dat we ons in België niet kunnen voorstellen. Als er zo'n grote onenigheid is, dan zouden Belgische politici zich wel afscheuren en een nieuwe partij oprichten, denk ik dan. Misschien iets dat Royal ook moet overwegen...

- Vlaams-Progressieven: Welke zin heeft het om te blijven bestaan voor deze partij? Ze zijn onbekend bij de mensen en als kartelparter met de grootte van een luis bij SP.a hebben ze toch geen enkele invloed. Althans dat is wat ik ervan vind.

- De links oppositie: Ik denk dat de situatie voor de oppositie nog nooit zo gemakkelijk is geweest om opposite te voeren, misschien daarom dat ze vergeten het te doen? Al ben ik wel ontzettend blij dat de partijen op een verantwoordelijke manier blijven meewerken in de Vlaamse regering. Dit maakt duidelijk dat de Vlaamse regering wél als team functioneert. Hopelijk gaan ALLE Vlaamse regeringspartijen met deze pluimen lopen bij de komende verkiezingen.

-------------------------------------------------------
Franse PS en Vlaamse SP.A

De verkiezing van een nieuwe partijleider is voor de Franse socialisten dit weekeinde zonder meer een nachtmerrie geworden. Na een desastreus partijcongres, vorige week in Reims, is de PS dit weekeinde in twee gelijke blokken uiteengevallen. De Rijselse burgemeester Martine Aubry, dochter van Jacques Delors, won de voorzittersverkiezingen met nauwelijks 0,04% voorsprong - 42 stemmen op 134.700 - op haar rivale, de gewezen presidentskandidate Ségolène Royal. Die kondigde prompt aan dat er sprake was van fraude en tricherie. In een partij waar al eens spookkiezers opduiken, is dat inderdaad lang niet uitgesloten. Royal weigert zich neer te leggen bij de uitslag. De PS, die in de jaren voor, van en na François Mitterrand al heel onderlegd is gebleken in de guerre des chefs, is daarmee beland in het dieptepunt van haar geschiedenis. De Franse rechterzijde kon de voorbije dagen haar geluk niet op.

Het is niet alleen in Frankrijk dat de sociaaldemocraten er maar niet in slagen om voldoende alternatieven te formuleren en electoraal aantrekkelijk te worden. In Nederland is de PvdA van Wouter Bos op de sukkel. In Duitsland probeerde de SPD tevergeefs aan populariteit te winnen door de vervanging van de 'linkse' Kurt Beck door de meer 'gematigde' Frank-Walter Steinmeier. In Italië zit de rechtse premier Silvio Berlusconi stevig in het zadel. En in Groot-Brittannië hebben de Tories voor het eerst sedert meer dan een decennium weer uitzicht op de macht.

Wie gisteren in de Zevende Dag het debat volgde tussen en over de Vlaamse linkerzijde, wist meteen dat ook bij ons links niet meteen klaar staat met grootse initiatieven. In de zondagse fauteuil zaten Caroline Gennez, van de vierde grootste partij van Vlaanderen, Mieke Vogels van de op één na kleinste partij van Vlaanderen en Nelly Maes van een intussen onbestaande partij. Samen zijn de drie voorzitsters goed voor amper twintig procent van de stemmen. Het debat was er geen over linkse alternatieven voor bijvoorbeeld Lijst Dedecker, die straks uitzicht heeft op evenveel kiezers als de drie linkse formaties samen. Het ging wel over kartels die moeten blijven (toch voor Vl.Pro, dat niet wenst op te gaan in de SP.A) en linkse frontvorming die zeker niet mag (toch voor Groen!, dat niet wil ingaan op huwelijksaanzoeken van de SP.A ). Als het over inhoud ging, betrof het kritiek van Groen! op de SP.A-maatregelen in de Vlaamse regering.

In een weekeindinterview zei Caroline Gennez zaterdag dat 'dit de slechtste regering ooit blijft'. Dan zou je van een oppositie die naam waardig verwachten dat ze die regering het vuur aan de schenen legt en dat ze electorale steun verzamelt voor een goed alternatief. Met een regering die zelfs door eigen ministers in privégesprekken bestempeld wordt als een 'kloteregering', kan dat zo moeilijk niet zijn. Het erge voor de SP.A is dat ze, gevangen in een spagaat tussen de Vlaamse meerderheid en de federale oppositie, misschien wel de 'slechtste oppositie ooit' voert.

Bron: www.standaard.be, 24 november 2008.

__________________