Eén kind op drie krijgt bijles


BRUSSEL - Opvallend is dat bijna evenveel kinderen buiten als binnen de school bijles krijgen. Dure bijleskantoren en logopedisten profiteren daarvan. Zij springen steeds vaker bij 'daar waar de scholen handen te kort komen'.


Meer dan één op de drie leerlingen tussen 10 en 15 jaar heeft al bijles gekregen. Een wezenlijk verschil tussen kinderen in het lager en het secundair onderwijs is er niet. Maar binnen het secundair onderwijs zijn er wel grote verschillen. Zo krijgen leerlingen uit het technisch en beroepsonderwijs veel meer bijles dan leerlingen uit het ASO. Ook leerlingen die al eens een jaar zijn blijven zitten, krijgen dubbel zo vaak bijles.

Dat blijkt allemaal uit een enquête van TNS Media in opdracht van De Standaard bij een 1.000-tal gezinnen in Vlaanderen.

Opvallend is dat bijna evenveel leerlingen buiten de school (17 procent) als binnen de school (19 procent) bijles volgen. Dat komt omdat de leerkracht die over de middag of na schooltijd nog tijd vrijmaakt om zijn leerlingen extra les te geven, een uitstervend ras is. Vooral de jonge generatie van leerkrachten wil daarvoor geen tijd meer opofferen.

Dat is althans wat de private bijleskantoren zeggen. Die schieten in Vlaanderen als paddenstoelen uit de grond. Zij deinzen er ook niet voor terug om hun diensten in de scholen aan de man te proberen brengen. 'Wij zijn geen concurrentie, maar zijn complementair. We springen de scholen en de leerkrachten bij daar waar zij steeds vaker handen te kort komen', zeggen de bedrijven.

Die complementariteit heeft wel haar prijs. Bovendien geven de bedrijven niet alleen enkele uren bijles - vaak een basispakket van 20 of 30 uur - maar geven ze ook steeds vaker huiswerkbegeleiding het hele jaar door.

'Steeds meer gezinnen, vooral kapitaalkrachtige tweeverdieners, verlangen dat er om 17 uur iemand aan de deur staat om hun zoon of dochter op te vangen en bij het huiswerk te begeleiden.'

Nog een 'boomende' markt is die van de logopedisten, die de kinderen niet alleen voor dyslexie (lezen), dyscalculie (rekenen) of dysorthografie (schrijven) behandelen, maar ook 'andere taken' uitvoeren. Dat bevestigt Pol De Meyere, de voorzitter van de Vlaamse Vereniging van Logopedisten (VVL). 'Maar dat is niet de bedoeling', zegt hij. 'Wij roepen onze leden op om binnen de grenzen te blijven van de terugbetaalde behandelingen.'

Dat kinderen steeds vaker continu huiswerkbegeleiding krijgen, komt onder meer omdat ouders veel belang hechten aan huiswerk. Zo zijn negen op de tien ondervraagde ouders ervan overtuigd dat hun kind huiswerk moet krijgen, al hoeft dat niet elke dag te zijn. Slechts 7 procent wil huiswerk afschaffen.

De helft van de ouders vindt nog dat zijn kind meer moet werken dan zijzelf vroeger. Vier op de tien ouders vinden ook dat hun zoon of dochter té hard moet werken voor school, al denkt nog altijd een meerderheid van niet.

Kortom: het is maar logisch dat onze kinderen meer werken, anders komen ze er niet, lijken de meeste ouders te denken.


Blog DS, 01-09-2008 (Yves Delepeleire)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB