WINNAARS


1. Usain Bolt

Wat een arrogant kalf, die Usain Bolt. Dat wint met sprekend gemak de honderd meter sprint, de tweehonderd meter sprint en de vier maal honderd meter aflossing, verpulvert daarbij telkens het wereldrecord, en denkt dan dat hij een beetje met de armen mag lopen zwaaien om duidelijk te maken dat hij blij is de snelste atleet ter wereld te zijn. Dat was buiten de wakkere Jacques Rogge gerekend, die hem meteen terechtwees: hoe moeten de andere atleten zich daarbij voelen, sprak de voorzitter van het Internationaal Olympisch Comité. Traag, durven wij te suggereren.

Jacques Rogge is een Belg in hart en nieren. Usain Bolt is een Jamaicaan in hart en benen.


2. Secretaresses

Het wordt stilaan een trend, secretaresses die goed kunnen netwerken. Eerst was er opperflik Fernand Koekelberg die twee bevriende assistentes een postje gaf waar hun diploma van begon te duizelen, nu heeft Belgacom-topman Didier Bellens zijn secretaresse Concetta Fagard tot vice-president benoemd. Dat gebeurde, in tegenstelling tot eerdere berichten, mét de toestemming van het directiecomité, maar we vragen ons af of dat van harte was. We vragen ons ook af de vrouwenbeweging dit soort praktijken in gedachten had toen ze voor positieve genderdiscriminatie en tegen het glazen plafond pleitte.

Concetta Fagard zou niet over een universitair diploma beschikken en dus niet in aanmerking komen voor de functie die ze kreeg, fulmineerden jaloerse bronnen in De Morgen. 'Een diploma is één ding, praktijkervaring een ander', reageerde Bellens via zijn woordvoerster. In de achtergrond konden we Anissa Temsamani horen knarsetanden.


3. Tom Lanoye

Tot voor kort moest een schrijver al doodgaan voor de kranten een speciale bijlage aan hem wijdden. Vraag maar aan Hugo Claus. Tegenwoordig volstaat het dat je vijftig wordt. Lanoye krijgt zelfs in het buitenland ongemeen veel aandacht nu hij de kaap van de halve eeuw neemt: het legendarische weekblad Vrij Nederland wijdt een speciale editie aan onze nationale literaire trots.

De Standaard der Letteren vroeg collega's en intimi van Lanoye een verjaardagswens voor de gevierde auteur te formuleren. Herman Brusselmans kon het niet nalaten op geheel onnavolgbare wijze te schrijven: 'Net als ik ben je nu een vijftiger.' Het zinnetje dat erna kwam, 'maar over mij hebben ze nooit een bijlage gemaakt', heeft hij naar verluidt zelf geschrapt.


4. Rik Torfs

Kwaliteit drijft altijd boven: Rik Torfs publiceert sinds mensenheugenis (toch al vijf jaar) een gesmaakte tweewekelijkse rubriek getiteld Het hellend Vlak in de meest gelezen kwaliteitskrant van Vlaanderen. Die stukjes werden onlangs gebundeld in wat meteen het meest gelezen non-fictieboek van Vlaanderen werd. En terecht: Rik Torfs ontpopte zich in deze krant tot een der beste columnisten van Vlaanderen, een stilist die in onze contreien in niemand zijn meerdere moet erkennen. Behalve in Tom Lanoye, misschien.

Mocht Rik Torfs binnenkort vijftig worden, we zouden meteen een bijlage over hem inplannen. De hoogleraar kerkelijk recht blijkt echter al 52 lentes te tellen. Hij zal dus moeten wachten tot hij dood is.


VERLIEZERS


1. Gilbert Bodart

Alle Belgische atleten die als verliezers uit Peking terugkeren hebben een troost: het kan altijd erger. Kijk naar Gilbert Bodart, voormalig topkeeper van Standard en de Rode Duivels. De man zit sinds deze week in de cel. Hij was betrokken bij een gewapende overval op het Domein van de Grotten van Han, waar hij pas aan de slag was in de marketingploeg. Bodart heeft financiële problemen.

De neergang van Bodart is al een tijd aan de gang. Ook in de omkoopaffaire met de gokchinees Ye werd zijn naam genoemd. Hij zwoer toen op het hoofd van zijn kinderen dat hij niets met die zaak maken had. Altijd wantrouwen: mensen die zweren op het hoofd van hun kinderen.


2. Bob Maesen

Alhoewel de Belgische Olympische ploeg vooral bestaat uit verliezers, willen we één man toch een speciale vermelding geven: Kajakker Bob Maesen. Bij verliezen in de sport horen immers grote emoties. Verliezers moeten 'balen als een stekker', ze moeten razen en tieren. Hun woede moet alle kanten op gaan. De enige Belgische Olympiër die dat schitterend heeft gedaan, is Bob Maesen. Toen hij en zijn bootgenoot Kevin De Bont uitgeschakeld werden in de herkansingen sloeg hij De Bont net niet de kop in. De Bont was een nietsnut, in de ogen van Maesen. Groot olympisch atleet, Bob Maesen. Hoort eigenlijk in de kolom hiernaast.


3. Het leger

Het leger kan zijn jonge rekruten niet houden. Een van de belangrijke redenen waarom ze snel afhaken, zijn de fysieke inspanningen. Ze vinden die te zwaar. Hoe zou het toch komen dat we nauwelijks nog olympische medailles pakken?


4. Vincent Kompany

Vincent Kompany is volgens kenners het grootste voetbaltalent van België. Maar hij heeft volgens diezelfde kenners twee handicaps: hij durft al eens te nonchalant uitverdedigen, waarbij fatale fouten niet uitgesloten zijn, en hij kan niet goed koppen. In welke Europese competitie zijn nu net dat twee gebreken waar zwaar aan getild wordt? De Engelse. En waar gaat Kompany voetballen? Bij Manchester City.


5. Maurice Lippens

Maurice Lippens, voorzitter van Fortis, vertelde deze week twee keer aan zijn aandeelhouders dat zijn bank Europa had gesmeekt om uitstel te krijgen voor de verkoop van bepaalde onderdelen van ABN Amro. Weten wij helemaal niets van, reageerde Europa bij monde van Europees commissaris Neelie Croes. Vrijdag liet Fortis weten dat de 'smeekbede' waarover Lippens het had 'een retorische overdrijving' of 'beeldspraak' was geweest. Zou 'liegen' geen betere omschrijving zijn van wat Lippens had gedaan? En zou dat wel mogen volgens de ethische code-Lippens?


DS, 23-08-2008 (domi)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB