Koning kiest voor trio bemiddelaars


BRUSSEL - Het Paleis wijst drie bemiddelaars aan om een staatshervorming voor te bereiden. Het werden: Karl-Heinz Lambertz (PS), Raymond Langendries (CDH) en François-Xavier de Donnea (MR). Leterme blijft premier van een regering met een beperkte opdracht.


Om 23 uur donderdagavond meldde het Paleis de aanwijzing van een bemiddelaarstrio: de minister-president van de Duitstalige Gemeenschap, Karl-Heinz Lambertz (PS), en twee 'oudere' politici van de twee andere Franstalige partijen: Raymond Langendries (CDH) en François-Xavier de Donnea (MR).

Ze moeten nagaan 'op welke manier waarborgen geboden kunnen worden om op een geloofwaardige wijze een institutionele dialoog op te starten'. De koning weigerde meteen ook het ontslag van de regering.

Dat houdt in dat Yves Leterme zijn regering voort moet leiden; de ploeg zou zich wel beperken in zijn beslissingen. Het trio zou tegen eind juli moeten klaar zijn met een rapport.

Die beslissing kwam er nadat het Paleis de hele dag koortsachtig aan een plan gewerkt had om de regering-Leterme te reanimeren. Een bemiddelaar, zo was de bedoeling, zou tegen 15 september moeten onderzoeken 'in welke mate en onder welke condities' een dialoog van de gemeenschappen zou kunnen.

Lukte de bemiddelingspoging en waren 'de condities voldoende aanwezig', dan kon de regering-Leterme nadien verder. Lukte het niet, zouden we verkiezingen hebben in het najaar.

Die termijn is niet meer vermeld in het communiqué van het Paleis van 23 uur. Wel is een kortere termijn afgesproken: eind juli.


Heel veel scenario's

Het was een komen en gaan van ideëen.

Het Paleis dacht gisteren in eerste instantie aan Karl-Heinz Lambertz (PS), de minzame minister-president van de Duitstalige Gemeenschap. Dat was niet meteen naar de zin van CD&V en Open VLD. Die hadden een staatshervorming beloofd tegen 15 juli. Een bemiddelaar met minzaamheid maar zonder politiek gewicht twee maanden rondjes laten lopen om een 'menu' voor de staatshervorming op te stellen, wekte geen vertrouwen. 'Zelfs Mieke Vogels (Groen!) kon met zo'n scenario niet leven', stelde een Vlaams kopstuk.

Daarna schoof koning Albert een oude getrouwe naar voren: EU-commissaris Louis Michel (MR), een man met gewicht. Maar MR-voorzitter Didier Reynders kon niet toestaan dat Michel zo zijn Belgische comeback zou maken.

Dan ging het Paleis maar in op de Vlaamse suggestie een 'confederaal duo' - de Vlaamse en Waalse ministers-presidenten Kris Peeters (CD&V) en Rudy Demotte (PS) uit te sturen.

Maar in ruil voor die 'Vlaamse overwinning', formuleerden de Franstalige partijen - vooral de PS - een pak tegeneisen. PS-voorzitter Di Rupo kelderde het voorstel. Hij kampt met een wankel voorzitterschap, terwijl Demotte de rijzende ster is. Een te grote rol kon de PS-voorzitter zijn interne rivaal niet gunnen.

'Dat ze het dan zelf doen', was de Vlaamse reactie op de veto's van Reynders en Di Rupo. Joëlle Milquet, CDH-voorzitster, zag de bui hangen: zij zou fijngemalen worden door de twee anderen; ze eiste drie bemiddelaars: zijzelf erbij.

Dat werd lachwekkend: drie Franstalige partijvoorzitters-bemiddelaars die moeten bemiddelen tussen zichzelf en twee Vlaamse partijvoorzitters. Toen dook het scenario op met Lambertz, Langendries en de Donnea. En dat werd het dan.


Blog DS, 17-07-2008 (Wouter Verschelden)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB