Vastberaden voor Tibet


Plots verschijnen overal opiniestukken, artikels en boeken die een vertekend beeld geven van de situatie in Tibet en toevallig nogal sterk overeenkomen met wat Chinese persagentschappen als berichtgeving de wereld insturen. Deze geschriften worden meestal gekenmerkt door verwijten, scheldwoorden en stemmingmakerij tegen de Dalai Lama. De inhoud van deze geschriften beperkt zich tot allerlei complottheorieën van weleer en tot eindeloze simplificaties. Ze stemmen dus helemaal niet meer overeen met wat er ondertussen in de wereld is veranderd en gebeurt.


Dat de Dalai Lama al jarenlang niet meer over onafhankelijkheid spreekt en de Chinese overheid nog steeds juist dit als een voorwaarde stelt voor gesprekken, wijst op de sluwheid en doorzichtige onwil van een gedeelte van de communistische partij om de weg van de dialoog op te gaan. Dezelfde dubbelzinnige en verlammende politiek van afwisselend beloftes maken en zich nadien zeer repressief opstellen wordt ook elders toegepast: de toenadering tussen Peking en Rome over de Chinese katholieke kerk werd meteen weer even in de koelkast gestoken toen net voor het vertrek van de Belgische delegatie onder leiding van kardinaal Danneels, een scherp artikel tegen de paus werd uitgebracht. Het was Ye Xiaowen, die al meer dan tien jaar aan het hoofd staat van het Chinese ministerie van Godsdienstzaken, die twee weken geleden onverwacht harde taal sprak. In een interview in het weekblad Nan Fang zei hij dat het Vaticaan een 'dubbel gezicht' heeft en alleen maar de kerk in China opnieuw onder zijn controle wil brengen. Zo onderhandelen dus Chinezen.

Dat we er vooral voor 'moeten zorgen China geen gezichtsverlies te bezorgen' is een opmerking vanuit de hoek van het culturele relativisme waarvan de nefaste gevolgen ook in andere dossiers al overduidelijk zijn gebleken. De voorzichtige uitspraken van de Europese Unie kunnen bezwaarlijk een agressie vanuit een typisch westers superioriteitsgevoel genoemd worden.

De grond van de zaak is dat een klein volk met een eigen identiteit die op een spirituele visie gebaseerd is voor een regime dat steunt op een eigengereide, centralistische impuls echt lastig te verdragen is.

Het is dus te hopen dat in westerse kringen genoeg mensen te vinden zijn die zien wat er aan de hand is in Tibet en die de druk zullen opvoeren. Het is maar te hopen dat de angel van Tibet in de voet van China op een verstandige manier verwijderd zal worden: zolang de Chinezen met de hakbijl in hun eigen voet slaan, zullen ze het uitroepen van de pijn. Het is vooral zielig te zien dat ze het pincetje dat klaarligt, niet willen gebruiken. Als er in ons land mensen zich bereid verklaren hun blik af te wenden van de wanhoop van een klein volk dat voorlopig nog steeds geen wapenhandelaars heeft aangezocht ondanks het onrecht dat hen werd aangedaan, is dat hun zaak. Zij moeten evenwel de publieke opinie niet herleiden tot een domme massa mensen die zich laten misleiden. De publieke opinie heeft zeer zeker het recht om de moed van het Tibetaanse volk en de boodschap van geweldloosheid van de Dalai Lama te belonen met een solidariteit die recht uit het hart komt en immuun is voor overjaarse argumenten die geen hout meer snijden.

Laat ons hopen dat naar aanleiding van de doortocht van de olympische vlam en de reacties hierop, de Chinese overheid de gelegenheid ziet om op een korte en krachtige wijze, na gesprek met de Dalai Lama, tot een vergelijk te komen, een vergelijk dat trouwens niet ver moet gezocht worden. want zoals gezegd, de Dalai Lama zegt immers al geruime tijd dat Tibet deel wil blijven uitmaken van het Chinese moederland. Er is geen dreiging van afsplitsing. Als dat vergelijk er komt, zal het olympisch ideaal voor een echte kentering hebben gezorgd. Zoniet heeft het weinig zin in haar naam aan ceremonies deel te nemen.

Rome en Peking hebben nog veel tijd om hun geschil op te lossen. Een zieltogende gemeenschap als de autochtone bevolking van Tibet heeft echter op korte termijn krachtige westerse steun en een kranige diplomatieke aanpak nodig. In de recente geschiedenis van het land hebben de komende weken beslissende gevolgen. Dankzij westerse onverzettelijkheid over universele waarden, de moed van het Tibetaanse volk en het beluisteren van Chinese stemmen die wel geneigd zijn dit probleem op te lossen, moet men eruit geraken.

Dat iedereen doet wat hij moet doen.

Frans Goetghebeur is voorzitter van de Boeddhistische Unie van België


DS, 08-04-2008

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB