Waar is Big Mo gebleven?


BRUSSEL - Als de Democratische kiezers er niet in slagen om een duidelijke keuze te maken tussen Hillary Clinton en Barack Obama moeten de 'superdelegates' de knoop doorhakken. Dat is hoogst ongewoon.


De tweekamp tussen Barack Obama en Hillary Clinton om de Democratische nominatie wordt met de dag spannender. Obama had een goede zaterdag, maar de komende weken staan er nog wedstrijden op de agenda die Clinton beter liggen. Dat is met name het geval in grote staten als Ohio en Texas op 4maart.

De race verloopt enigszins anders dan gewoonlijk. Normaal geven de eerste voorverkiezingen, in Iowa en New Hampshire, één van de kandidaten 'momentum'. Dat is niet noodzakelijk de winnaar van de caucus in Iowa en de primary in New Hampshire: tweede of derde eindigen, maar beter presteren dan de analisten verwachten, is beter dan nipter winnen dan voorspeld. Die psychologische voorsprong kan dan worden verzilverd in de komende etappes.

Tot nog toe bleef de 'Big Mo(mentum)' evenwel compleet afwezig uit deze race. Het is best mogelijk dat Obama, voortbouwend op zijn overtuigende overwinningen van zaterdag, in de komende weken nog enkele overwinningen aan elkaar rijgt en zo genoeg momentum krijgt om Texas en Ohio aan Clinton te ontfutselen. Maar het is evengoed mogelijk dat ze haasje-over blijven spelen.

En dus rijst de vraag: wat als de Democratische kiezers de knoop niet doorhakken en geen van de kandidaten de vereiste 2.025 'convention delegates' bezorgen? Antwoord: dan zit de Democratische partij met een groot probleem. De race heeft dit jaar alvast de schijnwerpers gericht op de regels die de partij gebruikt om haar kandidaat te selecteren. Officieel is de winnaar de kandidaat die doorheen de caucussen en primary's de meeste delegates verzamelt. Delegates zijn afgevaardigden naar de partijconventie in de zomer waarop de winnaar officieel wordt verkozen.

Meestal is dat een pure formaliteit, omdat de winnaar al van in de lente bekend is. Meestal wordt er ook nauwelijks naar de delegate-score gekeken, omdat er een duidelijke koploper met Big Mo is.


Hoe worden ze verkozen en geteld?

Democraten en Republikeinen hebben eigen regels, die deels van deelstaat tot deelstaat verschillen. Met andere woorden: het is bijzonder ingewikkeld. Vandaar ook dat alle media zowat hun eigen cijfers hebben. De enen schrijven delegates pas op het conto van een kandidaat als de partij ze heeft erkend, de anderen maken hun eigen ramingen.

Dat laatste is een hachelijke onderneming omdat een caucus-staat zijn delegates niet in een keer toekent. Neem Iowa. De caucus op 3januari was slechts de eerste stap in een lange procedure die de Democraten in deze staat volgen om hun delegates te verdelen. Toch werd Obama al uitgeroepen tot overwinnaar in de nacht van3 op 4januari. In normale jaren kijkt niemand nog om naar de rest van de procedure in Iowa, hoewel de delegates pas officieel worden toegekend in de laatste fase op 14juni. In normale jaren was de genomineerde al lang bekend voor ze in Iowa aan die laatste fase toe waren, en schaarden ze zich meestal achter die winnaar. Maar 2008 is geen normaal jaar.


Wat zijn 'superdelegates' en welke rol spelen ze?

Naast de 3.253 delegates zullen er op de Democratische conventie in Denver ook nog eens 976 superdelegates aanwezig zijn. Dat zijn de Democratische gekozenen, de bestuursleden en vooraanstaanden (zoals ex-presidenten) van de partij. Normaal spelen die geen rol omdat de kiezers iemand de vereiste meerderheid van de 4.049 stemmen hebben gegeven.

Als de kiezers geen duidelijkheid scheppen tijdens de voorverkiezingen, moeten de 'superdelegates' op de conventie de knoop doorhakken. Volgens het partijreglement zijn zij volkomen vrij in hun keuze. Maar moeten zij in de praktijk stemmen voor de kandidaat die de meerderheid kreeg in hun staat? Of voor degene die ten tijde van de conventie de meeste (maar onvoldoende) delegates heeft?

Het is echter weinig waarschijnlijk dat de partijtop het zo ver laat komen. Een vechtconventie schaadt de partij vrijwel zeker bij de verkiezingen in november. Er tekent zich evenwel nog geen vergelijk af.


Wat gebeurt er met de delegates van de kandidaten die hebben opgegeven?

Technisch heeft John Edwards zijn campagne slechts 'opgeschort' (suspended) en behoudt hij zijn delegates die hij kan doorgeven aan de kandidaat van zijn keuze.


Wat met Florida en Michigan?

Daarover liggen de Democraten al nachten wakker. Beide staten werden gestraft door het nationale partijbestuur omdat ze hun primary vóór 5februari hielden: hun delegates hebben geen stemrecht op de conventie. Nu gaan er evenwel stemmen op om die straf kwijt te schelden. Sommigen suggereren om de staten een nieuwe kans te geven, middels een caucus (Obama doet het over het algemeen beter in caucus-staten). Maar Clinton, die in beide staten won, eist dat de uitslag van de primary's wordt erkend.

Besluit: spanning nog een tijd gewaarborgd.

www.standaard.be/VS2008


DS, 11-02-2008 (Evita Neefs)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB