Geld maakt niet gelukkig, dat is algemeen bekend. Het 'Wealth fatigue syndroom' of het 'weeldemoeheidssyndroom' werd het gedoopt en het overvalt vooral superrijken. Wie niet oppast, sleept het voor de rest van zijn leven mee.

Stop dus maar met stiekem te denken: 'Geld is toch handig', 'geld kan je gebruiken om je gelukkig te maken' of 'wat zou ik doen met tien miljoen?' Want van een bijna oneindige hoeveelheid geld kan je dus wel degelijk ongelukkig worden.

Steeds meer, duurder, sneller
"Voor de superrijken is alles binnen handbereik. Luxueus ingerichte villa's, jachten, elke auto waar ze zelfs maar van dromen en zelfs vliegtuigen... voor hen is het als speelgoed, dat hen hooguit vijf minuten kan boeien", licht psychoanalist Manfred Kets de Vries toe.

"Om nog voldoening te vinden geven ze steeds meer geld uit en steeds sneller na elkaar. Aan de lopende band nieuwe en veel te dure dingen kopen, is geen uiting van materialisme maar van verslaving. En meestal ook een poging om een depressie en verveling te verbergen."

Het geld is er, en er is zoveel dat het niet uitmaakt wat je er mee doet. Elke handeling wordt dan ook betekenisloos, het leven zinloos. Telkens moet de uitdaging groter, straffer, duurder zijn om enig effect te hebben.

Jaloezie
Een tweede factor is dat ook binnen de kring superrijken elkaar steeds de loef wordt afgestoken. Je buurman heeft een groter jacht, je beste vriendin drie badkamers meer¿ en zo blijf je je voelen alsof je niet mee 'kan', alsof je achterblijft. Hoewel deze mensen objectief bekeken véél hebben, zijn er altijd mensen die méér hebben dan zijzelf. En dat steekt. Zo blijven grenzen verlegd worden, tot in het absurde toe.

De anderen
Tot slot is er nog het contact tussen de superrijken en 'anderen', vrienden, familie of kennissen die hun status niet hebben bereikt. Dat contact wordt bemoeilijkt door het geld. Niet alleen weet je als rijke niet meer of je vrienden er zitten voor de 'juiste' redenen, je vreest ook continu dat ze iets van je willen. En als jullie gaan eten: wordt de rekening dan gedeeld? Wie kiest het restaurant, en voelt iedereen zich daar dan wel goed bij?

Eenzaam aan de top
Onderzoek toonde al aan dat een beetje rijker (of slimmer, of een grotere tuin/auto/huis) zijn dan je naasten, mensen heel gelukkig maakt. Maar als ze véél rijker zijn, dan zijn ze gemiddeld ongelukkiger. Het is immers eenzaam aan de top¿

Doe eens iets
Volgens De Vries is de oplossing simpel: "De enige kuur voor verveling, angst en depressie is om iets terug te doen voor de medemens. Deze superrijken moeten terug leren kleine dingen terug te doen - iemand een drankje brengen, een kaartje sturen voor een verjaardag - en stoppen met zich zorgen te maken over wie een beter, sneller, duurder of hipper 'speeltje' heeft." (edp)

Bron: http://www.hln.be/hln/nl/37/Psycho/...me-rijken.dhtml