Laatste oproep voor afslanking


De affaire-Moerman is een dreun voor de Vlaamse regering en haar imago van goed of beter of krachtig bestuur.


Toegegeven, het expertencontract waarover minister Fientje Moerman struikelde, gaat over een veel kleiner bedrag dan datgene waarvoor het federale ministerie van Defensie onder curatele geplaatst wordt. En de voormalige topambtenaar die de affaire-Moerman aankaartte, kreeg onlangs zelf ook een scherp rapport van de Interne Audit van de Vlaamse overheid. En de instellingen hebben gewerkt. De ombudsman kon zijn werk doen. De minister heeft ontslag genomen.

Maar de kritiek op het expertencontract was juist: het was veel te ruim en de regels voor de overheidsopdrachten werden genegeerd. Waarvoor diende dit contract trouwens? Om een partijgenoot als extra politiek adviseur aan te trekken op het kabinet, ten dele om dat eigen kabinet zelf politiek te bewaken.

In haast alle landen ter wereld regeren ministers zonder kabinetten. In België kunnen ze dat niet. In Vlaanderen hebben de ministers samen 440 kabinetsleden. Sommigen vinden dat nog onvoldoende.

Minister-president Kris Peeters beloofde gisteren dat zijn regering de aanbevelingen van de ombudsman over die expertencontracten en over de transparantie van de kabinetten ter harte zal nemen.

Dat is goed. En dat is belangrijk. Maar onvoldoende.

Haast alle slechte bestuurspraktijken die recent opdoken bij de Vlaamse overheid, hebben te maken met de overdreven politisering van het bestuur.

Er zijn niet alleen uitgebreide kabinetten waarvan de politici zeggen dat ze die nodig hebben omdat de administraties niet betrouwbaar of goed zouden zijn.

De benoemingen die ze zelf doen in de Vlaamse administratie, zijn ook weer geheel gepolitiseerd, hoewel dat eind de jaren negentig, onder de regeringen-Van den Brande, bijna geheel uitgeroeid was. De laatste reeks topbenoemingen in de Vlaamse administratie was helemaal politiek verdeeld. Er worden weer instellingen opgericht die vooral als doel hebben partijgenoten een job of beslissingsmacht te geven.

Overheidsagentschappen die al door de politiek - minister en parlement - worden aangestuurd zoals het hoort, krijgen daarnaast nog altijd vertegenwoordigers van politieke partijen in hun raden van bestuur. Vaak vinden die partijen niemand anders daarvoor dan familieleden van hun eigen politici.

Minister-president Kris Peeters wil de kabinetten saneren. Hij zou ze beter ook drastisch afslanken en meteen radicaal breken met alle andere vormen van overdreven politisering.

De affaire-Moerman is een soort last call daarvoor, een laatste oproep. Als daarmee nu niet wordt gestart, zal de Vlaamse regering met dat overgepolitiseerd imago en de bijbehorende ontsporingen naar de verkiezingen van 2009 moeten trekken.


DS, 11-10-2007 (Guy Tegenbos)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB