|
Bekijk Resultaten Peiling: Mag een pedagogische tik? | |||
Moet worden vermeden... | 23 | 45.10% | |
Moet nog wel kunnen... | 28 | 54.90% | |
Stemmers: 51. U mag niet stemmen in deze peiling |
|
Onderwerp Opties | Zoek in onderwerp | Waardeer Onderwerp | Weergave Modus |
#1
|
||||
|
||||
Mag pedagogische tik?
Mag pedagogische tik?
Senator Fauzaya Talhaoui (Spirit) heeft begrip voor een klets om de oren in de opvoeding. 'Er is een groot onderscheid tussen een pedagogische tik en mishandeling.' Woordvoerster Leen Du Bois van Kind & Gezin wil met de ouders communiceren over positief ouderschap. 'Daarbij is het de bedoeling dat een tik wordt vermeden.' JA (Fauzaya Talhoui - Spirit) 'In mijn omgeving is een oorveeg of billenkoek zeker niet uitzonderlijk. En ik denk dat dat in de meeste Belgische en allochtone gezinnen zo is. Wie is er in België niet met een pedagogische tik grootgebracht? Ik herinner me mensen die vertellen dat ze met een lat op de handen werden geslagen op school. Of kijk maar eens naar De Witte van Zichem. Daar werden meer dan genoeg pedagogische tikken uitgedeeld. In sommige allochtone gezinnen maakt een oorveeg deel uit van de opvoeding. Ouders willen hun kinderen op hun eigen manier opvoeden. Als ze hun kinderen een pak voor de broek geven en plots het Comité Bijzondere Jeugdzorg met twee assistenten aan de deur staat, weten ze niet meer hoe ze hun kinderen moeten behandelen. Allochtone gezinnen van de eerste generatie begrijpen dat niet en ze willen niet dat instellingen hun kinderen opvoeden. Ze willen zelf opvoeden. Die kinderen weten vaak beter dan hun ouders welke instellingen hen beschermen. Ze leren die dingen op school. Als zoon of dochter naar organisaties van de kinderbescherming bellen, lijkt het voor de ouders alsof zij iets mispeuterd hebben in plaats van de kinderen. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat ze hun kinderen mogen afranselen. Er is een groot verschil tussen een pedagogische tik en mishandeling. Sommige pedagogen zeggen dat geweld geweld uitlokt, maar een pedagogische tik is volgens mij geen geweld. Het heeft niets te maken met slagen en verwondingen. Natuurlijk mag een pedagogische tik niet zover gaan dat er fysieke of geestelijke schade aan het kind wordt toegebracht. Maar dat is met een pak voor de broek of een klets op de poep toch niet het geval? Ouders weten zelf meestal wel waar de grens ligt. Ik ben er ook voorstander van om eerst te praten en het kind in de hoek te zetten of straf te laten schrijven. Maar als een kind echt niet luistert en echt ongehoorzaam is, heb ik begrip voor een oorveeg. Als mama's hun kind bij de arm trekken in de supermarkt omdat het niet luistert, is dat toch geen mishandeling. Ik weet niet of ik niet hetzelfde zou doen.' NEE (Leen Du Bois - Kind & Gezin) 'Bij het opvoeden van kinderen is het vooral belangrijk preventief afspraken te maken en duidelijke grenzen te stellen zodat een kind weet wat mag en wat niet mag. Als ouders positief met hun kinderen omgaan, is dat de beste manier om tot gedrag te komen dat niet tot slaan hoeft te leiden. Op een positieve manier samenleven, houdt onder andere in dat je een kind beloont als het iets goed heeft gedaan. Een kind wordt enorm aangemoedigd als het gewaardeerd wordt. Aan de andere kant zal corrigeren van gedrag soms nodig zijn. Kinderen groeien op en komen in situaties terecht waarin ze moeten leren. Het belangrijkste aan een straf is dat ze aangepast is aan de leeftijd en persoonlijkheid van dat kind. Het moet een duidelijke straf zijn en het kind moet weten waarom het gestraft wordt. Bovendien moet de straf in verhouding zijn tot het wangedrag. Een goede straf is het kind even afzonderen of het afleiden met een andere bezigheid. Ook het negeren van negatief gedrag heeft een enorme impact. Geweld gebruiken als straf, wekt de indruk dat geweld in bepaalde situaties gerechtvaardigd is. Het gevaar bij een pedagogische tik is dat je de kinderen leert wat je ze eigenlijk niet wilt leren. Als de ouder geweld gebruikt, is het voor het kind niet altijd duidelijk waarom dat zo is. Ouders zeggen ook vaak dat niemand het kind mag slaan of pijn mag doen. Als ze het kind dan zelf een oorveeg geven, kan het kind moeilijk nog een onderscheid maken. Als je bijvoorbeeld met je kind naar de supermarkt gaat, kun je het best op voorhand afspraken maken. Je kunt afspreken dat het kind één snoepje mag kiezen of uitleggen dat het zopas al iets heeft gekregen. Vanaf dat moment moet je als ouder trachten het zeuren te negeren en duidelijk maken dat er aan die regel geen grijze zone zit. Natuurlijk kan het gebeuren dat ouders in een situatie van onmacht komen en hun kind toch een oorveeg geven. Daarvoor willen we de ouders zeker niet veroordelen. We hebben er begrip voor dat het opvoeden van kinderen niet altijd makkelijk is.' Knack, 17-05-2006 (Eline Bergmans)
__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you down to their level and beat you with experience." (c)TB |