Denk maar niet dat ik zal zwijgen


Ignaas Devisch merkt hoe collega’s van hem zichzelf stilaan censureren omdat ze schrik hebben van mogelijke bedreigingen. Dat is hij niet van plan.


Nadat Dominiek Sneppe, het pas verkozen Kamerlid voor Vlaams Belang, was uitgegleden over haar holebi-uitspraken en tijdens een interview op Radio 1 niet verder kwam dan wat gestamel – ‘ik ben een gezonde dame’ – was de top van haar partij er als de kippen bij om zich van haar uitspraken te distantiëren (DS 5 juni). Ze is het zwijgen opgelegd. Ik zal haar niet missen.

Toen de dag erna nogmaals bleek hoe de groep rond Dries Van Langenhove, een ander pas verkozen Kamerlid voor Vlaams Belang, bedreigende intimidatie niet schuwt, was het bij diezelfde top van de extreemrechtse partij oorverdovend stil. Een jonge collega aan de universiteit wordt ondertussen met de dood bedreigd omdat hij via een anonieme Twitteraccount de handel en wandel achter de schermen van Schild & Vrienden blootlegde, terwijl hij daarbij in zijn hoedanigheid van medewerker aan de universiteit geen strafbare feiten pleegde (DS 6 juni). De intimidaties en doodsbedreigingen aan zijn adres zijn zeer ernstig en als Vlaams Belang echt een andere partij was geworden, had het zich hier nadrukkelijk van gedistantieerd. Quod non.

Ik maak me zorgen. Een oproep aan de academische gemeenschap om hiertegen protest aan te tekenen was logisch geweest. Ik merk hoe sommigen stilaan zichzelf censureren omdat ze schrik hebben van mogelijke bedreigingen. Maar bij nader inzien vind ik het beter dit stuk in eigen naam te schrijven. Tenslotte vormen academici geen kliekje of groepje en hebben de meest diverse overtuigingen een plaats aan de universiteiten. Bovendien wil ik mij niet verschuilen achter anderen en stel ik open en bloot: reken er niet op dat ik als academicus zal zwijgen.


‘Go back’-busje

Ik zal niet zwijgen over de schandelijke intimidaties en bedreigingen die de ronde doen. Het interesseert me niet waar ze vandaan komen. Ze horen er niet te zijn en elke verkozene des volks zou zich daar nadrukkelijk van moeten distantiëren. Ook die van Vlaams Belang.

Ik zal niet zwijgen over de schanddaden van het racisme. Racisme en democratie zijn onverenigbaar en daarom zijn juridische of politieke middelen die samenwerking met racistische politici uitsluiten een harde noodzaak. Ik heb evenmin gezwegen toen Filip Dewinter met zijn ‘go back’-busje aan het Noordstation het over ‘schurft*migranten’ had. Dat was om te kokhalzen.

Ik zal niet zwijgen over de toegenomen intimidaties en gortigheden tegenover mensen met een migratieachtergrond of een niet-blank kleurtje. Zoals ik evenmin zal zwijgen als blijkt dat kortgerokte vrouwen in Brussel worden geïntimideerd door voornamelijk jongemannen met een migratieachtergrond. Dat alles hoort niet thuis in een democratie.

Ik zal niet zwijgen over de ontstaansgeschiedenis en de opkomst van sociaaldarwinisme en racisme. Iedereen is welkom mijn hoorcolleges daarover bij te wonen. Die worden al integraal opgenomen, dus heimelijk komen filmen hoeft niet eens. Het staat iedereen vrij te delen wat ik als academicus zeg of schrijf. Ik heb niets te verbergen. En stel de vragen die je wilt stellen. De deuren van mijn auditoria staan open voor iedereen. Daarom ben ik filosoof en wetenschapper: om kennis te delen met zo veel mogelijk mensen en met hen in debat te gaan. We doen dit beter op een geïnformeerde manier dan vanuit ongegronde buikgevoelens. Informeren verschilt trouwens principieel van indoctrineren.

Ik zal niet zwijgen over diversiteit en ik doe dit niet uit ideologische overwegingen of omdat ik voor of tegen hoofddoeken ben, maar omdat we het erover moeten hebben. Want we leven voorgoed in een land van veelkleurigheid en meerstemmigheid. Daarom moeten we nagaan hoe we dit goed organiseren, zodat iedereen hierin een veilige plaats heeft. Intimideren en bedreigen hoort daar niet bij.


Intimidatie is intolerabel

Ik zal tot slot niet zwijgen over het belang van vrije meningsuiting, inclusief voor extreemrechtse politici. Dus leden van Vlaams Belang en sympathiserende groepen: doe jullie werk als volksvertegenwoordiger of partijlid. Bevolk gerust raden van bestuur, geef jullie visie over cultuur, spreek jullie uit voor of tegen holebi’s, schrijf wetsvoorstellen, rapporten, nota’s en dies meer. Tenslotte zijn jullie rijkelijk gesubsidieerd. Daar mag iets tegenover staan.

Tegelijk wil ik een duidelijk signaal geven: blijf godverdomme met jullie poten af van de integriteit van iedereen in dit land. Bedreigingen en intimidaties zijn intolerabel en het getuigt van grote lafheid te blijven huilebalken over het cordon sanitaire of de linkse leugenpers en ondertussen te zwijgen over wat nu gebeurt. Als extreemrechtse types in groep en via al even anonieme Twitteraccounts mensen intimideren, ze uitschelden voor bruine apen of ze met de dood bedreigen, dan is je stellig uitspreken hiertegen het minste wat we mogen verwachten.


DS, 07-06-2019 (Ignaas Devisch)