In het Belgische deel van de Noordzee wordt een tweede grote zone gereserveerd voor windenergieparken. Staatssecretaris De Backer legt dit voorstel vandaag voor aan de ministerraad.

Bij de grens met Frankrijk moet tegen 2026 een twee grote windenergiezone volledig operationeel zijn. Althans, dat is de hoop van staatssecretaris voor de Noordzee Philippe De Backer (OpenVLD). In de eerste zone nabij de Nederlandse grens is de uitbouw van de windenergieparken overigens nog volop aan de gang.

Het streefdoel is volgens de staatssecretaris door de tweede zone de capaciteit van de Belgische windenergie op zee te verdubbelen tot 4.000 megawatt. Ter vergelijking: de grootste kerncentrales van ons land hebben een vermogen van 1.000 megawatt.

Veiling

De ontwikkeling van de eerste windparken op zee heeft heel veel tijd en geld gevergd maar de uitbouw van de nieuwe windenergiezone zal veel sneller gaan, zegt Philippe De Backer: ‘Omdat we lessen getrokken hebben uit de fouten van het verleden'.

Een van de grote vernieuwingen is dat kandidaat-investeerders zullen moeten deelnemen aan een veiling. In de hoop dat er dan projecten opduiken die geen subsidies meer nodig hebben. Dat was een van de pijnpunten tot nog toe. De Backer wil nog voor het einde van de huidige legislatuur de veilingsprocedure volledig op punt zetten. Zodat de volgende regering in de loop van 2019 onmiddellijk op zoek kan gaan naar kandidaat-investeerders.

datum: 20/04/2018
bron: http://www.standaard.be/cnt/dmf20180420_03473168

eigen mening
Er wordt een tweede zone gereserveerd voor een windenergiepark in het Belgische deel van de Noordzee. Ik ben hier zeker voorstander van. De opwarming van de aarde is een feit en we moeten opzoek naar alternatieve energiebronnen. Zo’n windpark is een ecologisch verantwoord alternatief voor kerncentrales. Bovendien gaat dit windpark vier keer meer capaciteit/vermogen hebben dan een kerncentrale. Het argument dat zo’n windmolen het zicht bederft gaat niet op tegen de voordelen die het met zich mee brengt.