Met nieuwe infografieken kan een patiënt voortaan meebeslissen welke behandeling de huisarts voorschrijft. Want vaak zijn er meerdere opties. En wie ziek is, slikt niet meer zomaar alles van de dokter.

Huisartsen zien steeds meer mensen die via Google hebben opgezocht welke aandoening ze hebben en wat de beste behandeling is. En de reactie dat ‘de dokter het toch het best weet’, pikken ze niet meer. Daarom hebben Belgische onderzoekers samen met internationale collega’s een methode ontwikkeld om makkelijk met de arts te bespreken wat voor jou de beste aanpak is. Bijvoorbeeld: antibiotica of geen antibiotica?

Het gaat om infografieken waarop je ook als leek kunt zien wat de opties zijn en wat telkens de voor- en nadelen zijn. In het vakblad British Medical Journal publiceert het team stelselmatig ‘rapid recommendations’: infokaarten over wat te doen bij acute keelpijn, een huidabces, verkalkte hartkleppen en over de vraag of je kinderen die antibiotica krijgen probiotica moet geven, zodat hun darmflora zich herstelt. Bedoeling is dat je met je dokter aan de hand van die infografieken over je behandeling beslist.

Nieuwste onderzoek

De informatie op de kaarten is veel kwalitatiever dan wat ‘dokter Google’ je vertelt. Ze komt van een team specialisten aan de KU Leuven en het CEBAM (Centrum voor Evidence-Based Medicine), dat, samen met buitenlandse collega’s, permanent het nieuwste wetenschappelijke onderzoek screent over klachten die huisartsen vaak zien.

Als er relevante nieuwe informatie is, stelt die ‘stuurgroep’ twee teams aan met daarin specialisten, zoals dermatologen als het over huidaandoeningen gaat, en ook patiënten. Het eerste team maakt een analyse van alle wetenschappelijke informatie, het tweede team stelt een richtlijn op. Bijvoorbeeld: bij verkalking van slagaders in de benen biedt een operatie weinig voordeel tegenover wandeltherapie bij de kinesitherapeut.

Cortison

Vervolgens rolt daar een overzichtelijke infokaart uit met de mogelijke behandelingen, telkens de voor- en nadelen, hoeveel mensen op duizend die één behandeling kozen er beter aan toe waren dan anderen, en wat de wetenschap aanbeveelt. Bijvoorbeeld: bij acute keelpijn is enkele dagen cortison nemen lichtjes aanbevolen. Of: bij een huidontsteking na een ingreep zijn antibiotica licht aan te raden. Als je daarvoor kiest, adviseert de wetenschap sterk twee soorten in plaats van twee andere soorten.

“Bij acute keelpijn kun je bijvoorbeeld cortison geven of enkel pijnstillers of pijnstillers en antibiotica”, zegt huisarts Mieke Vermandere, die ook staflid is bij het Academisch Centrum Huisartsengeneeskunde aan de KU Leuven. “Onderzoek toont dat een korte tijd cortison de pijn sneller wegneemt. Mogelijke bijwerkingen zijn hoofdpijn, hartpijn en rode kaken. Iemand die de volgende dag bijvoorbeeld een examen heeft, kan voor cortison kiezen, terwijl iemand die geen haast heeft misschien liever enkel pijnstillers neemt en nu weet dat dat zeker geen slechtere optie is.”


Zowel de overbezette huisarts als de patiënt moet daar voordeel bij hebben: de arts krijgt snel de nieuwste informatie in een duidelijke richtlijn, de patiënt kan meebeslissen.

Geen menukaart

Maar de methode is geen menukaart. “Er staat altijd een aanbeveling bij. En de bedoeling is niet zomaar iets kiezen, maar knopen doorhakken op basis van de nieuwste studies, de expertise van de arts en de voorkeuren van de patiënt, bijvoorbeeld snel van de pijn af zijn of geen zware medicatie nemen”, zegt Vermandere. “Alleen zo vervang je verantwoord en op basis van kwalitatieve informatie het achterhaalde paternalistische model.”

BroneMorgen
Datum:19/02/18
Link: https://www.demorgen.be/wetenschap/...sarts-b21936be/

Mening:
Deze tijd maken mensen meer en meer gebruik van multimedia om ziektebeelden op te zoeken. Zelf doe ik dit nooit en zal ik steeds een arts raadplegen. De arts heeft uiteindelijk gestudeerd en hij/ zij zal jou onderzoeken en vervolgens een juiste diagnose stellen. De infokaarten vind ik eigenlijk onnuttig. Ik vind dat je met je arts altijd open moet kunnen communiceren en alle mogelijke behandelingen moet kunnen overlopen.

Ik doe bijvoorbeeld topsport en ik mag dus geen gebruik maken van doping. Ik was onlangs ziek en in sommige antibiotica's of neusspray's zitten stoffen die positief testen op doping. Ik heb tijdens mijn consultatie met de arts dan de verschillende opties van behandelingen besproken en ik heb dan aangepaste medicatie gekregen. Ik vind dus dat een patiënt met of zonder infokaarten altijd inspraak moet hebben op zijn behandeling en recht heeft om alle mogelijke opties te weten. Ik denk dus dat de infokaarten niet veel nut zullen hebben omdat de arts toch zal zeggen wat er op de infokaarten zal staan.