COMMENTAAR. Het probleem Frank


FRANK Vandenbroucke heeft een verregaande beslissing genomen. Eigenhandig en zonder overleg met de eigen partijtop schreef hij een vervolg op de Scharniernota die begin dit jaar in deze krant verscheen (DS 3 januari). Toen riep hij samen met Johan Vande Lanotte op tot meer doortastendheid in de aanpak van het vergrijzingsprobleem. Nu doet hij het alleen. Zijn hartenkreet maakt indruk. Maar door zijn solitaire aanpak maakt hij zichzelf wellicht definitief onmogelijk in het enge kransje van paarse toppolitici.


De begroting is niet structureel in evenwicht, poneert Vandenbroucke. Er wordt te weinig gedaan om overschotten op te bouwen. In de gezondheidszorg stevenen we zelfs op een ontsporing af. Het beleid, waarvoor hijzelf mee verantwoordelijk tekent, bevat te veel zoete en te weinig zure, structurele maatregelen. De overheid laat na de bevolking uit te leggen wat er op ons afkomt, wat nochtans nodig is om de mensen gerust te stellen. Het ontbreekt aan sterk politiek leiderschap. Dat zaait wantrouwen. Daarom moeten alle partijen die nu regeren samenwerken. Concreet: CD&V moet in de federale regering worden opgenomen, zodat de politiek eindelijk weer greep krijgt op de gebeurtenissen.

Dat is in een notendop de redenering van de Vlaamse minister voor Onderwijs en Werk. Zijn open brief, die vandaag in de kranten verschijnt, is een politieke bom. Zijn overtuiging zit blijkbaar zo diep dat hij zonder meer de paarse boodschap over de jongste beleidsverklaring aan diggelen slaat. Die boodschap was dat de ommekeer nu echt op komst is, met onder meer een batterij maatregelen die, als de sociale partners ermee instemmen, de participatiegraad zullen optillen, zonder aan verworven rechten te raken. Niemand hoeft bang te zijn, alles komt in orde, je zult wel zien.

Terwijl paars dus alles op alles zet om te voorkomen dat de bevolking een schrik pakt en, zoals in Duitsland en Nederland, de straat op trekt, kiest Vandenbroucke moederziel alleen het andere pad. Hij zegt: maak de mensen niets wijs. Geef ze het gevoel dat de juiste maatregelen worden genomen en ze zullen hun vertrouwen in de politiek herwinnen. Laat nog meer tijd verloren gaan en je veroordeelt jezelf tot een draconisch beleid à la Schröder en Balkenende. En dan heb je pas echt een probleem.

Deze Frank Vandenbroucke gedraagt zich als een metapoliticus, iemand die zichzelf boven het gewoel plaatst en waarschuwt waar anderen zwijgen. In meerderheidskringen, en met name bij de PS, zal dit worden geduid als het ultieme bewijs dat de man gekenmerkt wordt door een onvoorstelbare arrogantie. Iemand met wie niet te werken valt. Het probleem Frank.

In Vlaanderen en ook in zijn partij heeft Vandenbroucke steun voor de inhoud van zijn stellingname. Maar hij heeft beslist dat er nú duidelijkheid moet komen, wat ook de gevolgen mogen zijn. Het is erop of eronder.

Hij plaatst zijn eigen partij, en haar voorzitter Steve Stevaert in de eerste plaats, voor een vreselijk dilemma. Hem bijtreden leidt tot zware moeilijkheden in de federale coalitie. Hem afvallen is gevonden vreten voor de oppositie. Daar valt mee te leven. Maar het betekent ook een klap voor de geroemde eensgezindheid aan de SP.A-top en het feitelijke einde van Vandenbrouckes tweede politieke carrière.


19/10/2004 Door Bart Sturtewagen

©Copyright De Standaard

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB