Met moederkoek naast het kraambed

Het AZ Sint-Jan Oostende heeft voor het eerst een lotusbevalling begeleid. Maar een nieuwe trend zit er niet meteen in.

Een lotusbevalling is op zich niet veel anders dan een gewone bevalling: eerst komt het kind, dan komt de moederkoek. Het verschil zit hem erin dat de navelstreng tussen beide niet wordt doorgeknipt. De placenta wordt naast de baby bewaard, in een doek of een kom, tot de navelstreng vanzelf loskomt. Dat kan tot tien dagen duren. De moederkoek wordt daarbij vaak met zout behandeld om hem uit te drogen en de stank zo veel mogelijk te beperken.

In ons land hebben nog maar weinig mensen van de praktijk gehoord, maar op het Indonesische eiland Bali is het wel courant. Het was dan ook een Indonesische vrouw, met een Vlaamse partner, die eind april voor een lotusbevalling koos in het AZ Sint-Jan in Oostende – een primeur voor ons land.

In het VTM-programma Echte Mensen: Nieuw Leven was gisteravond te zien dat de bevalling voorspoedig verliep, maar dat de moederkoek een dag later *alsnog werd losgeknipt. De kinderarts *handelde uit voorzorg, uit vrees voor infecties.

‘De gynaecoloog en de kinderarts hadden druk overlegd, voor ze wilden toezeggen. Hun voorwaarde was dat bij de minste twijfel geknipt zou worden’, zegt vroedvrouw Kelly Volkaert, die geholpen heeft met de bevalling. ‘In onze opleiding werd één paragraaf aan lotusbevallingen besteed, om uit te leggen wat het is, meer niet. Het was voor iedereen een totaal nieuwe ervaring.’

Lotusbevallingen zijn in de eerste plaats een spiritueel en cultureel gebruik. Een verhaal van eenheid en energie, een pleidooi voor geleidelijk loslaten in plaats van abrupt knippen. De vrouw in het AZ Sint-Jan nam al zingend afscheid van de moederkoek, terwijl ze hem bestrooide met bloemen. Achteraf heeft ze de placenta begraven en er een olijfboom boven geplant.

In het zog van yogabeoefenaars zijn lotusbevallingen ook in Australië en de VS geïntroduceerd en worden ook de medische voordelen bezongen – ook al is daar wetenschappelijk onvoldoende bewijs voor.

Bron: De Standaard, 23 mei 2017, http://www.standaard.be/cnt/dmf20170522_02894493

Mening: Ik ben blij dat ik er niet bij hoefde te zijn, want wat zal dat daar stinken! Maar het is een mooi initiatief dat mensen hun eigen cultuur kunnen behouden. Spijtig dat de navelstreng toch werd doorgeknipt, maar veiligheid primeert. Hoewel ik denk, dat aangezien dit natuurlijk is, er weinig zou kunnen mislopen. Ik denk dat mensen uit deze culturen nu nog vaak thuis bevallen binnen eigen familiekring en dat deze tegemoetkoming ervoor kan zorgen dat er meer mensen naar het ziekenhuis gaan waar ze medisch ondersteund kunnen worden, maar het toch doorknippen van de navelstreng zou kunnen zorgen voor het omgekeerde effect.