Vlaams onderwijsminister Hilde Crevits (CD&V) wil ervoor zorgen dat de globale taakbelasting van leraren vermindert. Dat zegt ze in reactie op een nieuw SERV-rapport waaruit blijkt dat onderwijspersoneel steeds meer stress en werkdruk voelt.

Hilde Crevits wijst erop dat onderwijs op verschillende punten het beste scoort van de hele arbeidsmarkt. Ze verzekert dat ze werkt aan de taakbelasting van de leraren. Via een onderzoek wil ze vooreerst zicht krijgen op het volledige takenpakket van leerkrachten en de tijd die ze aan deze taken besteden. Met de sociale partners bekijkt ze intussen welke andere loopbaanmaatregelen daarnaast nog een positieve impact zouden kunnen hebben op de leraarsloopbaan, klinkt het.

Het onderwijs doet het op vlak van werkdruk trouwens ‘nog steeds beter dan het algemene gemiddelde’ op de arbeidsmarkt, merkt Crevits op. Ze wil de werkdruk echter niet als iets afzonderlijk bekijken, maar in samenhang met emotionele belasting. ‘Onderwijs is een contactberoep: leerkrachten nemen dan ook vaak de zorgen en problemen van kinderen mee naar huis’, beseft ze. ‘In de discussie van de zware beroepen hebben we gepleit om de emotionele belasting ook op te nemen als criterium. Deze cijfers tonen dat dit voor onderwijs geen onterechte vraag is.’

Crevits beklemtoont tot slot dat het onderwijs voor verschillende risicofactoren - zoals taakvariatie, autonomie en ondersteuning - ‘merkbaar beter’ scoort dan het Vlaams gemiddelde. En op vlak van leermogelijkheden voor het personeel en werkbetrokkenheid of motivatie ‘halen we veruit de beste scores op de arbeidsmarkt’, aldus nog de minister.

Bron:
De standaard (10/05/2017) http://www.standaard.be/cnt/dmf20170510_02875230

Eigen mening:
Ik ben het eens met de titel van het artikel. Ik denk ook dat de werkdruk en de takenbelasting voor leerkrachten te hoog is. Leerkrachten hebben een te uitgebreid takenpakket. Hun hoofdtaak is natuurlijk lesgeven en de leerlingen kennis bijbrengen. Maar na een drukke schooldag is de job meestal nog niet gedaan. Naschools toezicht, oudercontacten en vergaderingen zijn bijkomende opdrachten die leerkrachten hebben. Voor deze extra uren worden ze niet betaald. Daarbij is het beroep emotioneel belastend. Je bent als leerkracht aanspreekpunt voor kinderen die zorgen, twijfels of problemen hebben. Zoals in het artikel staat ben ik akkoord dat leerkrachten heftige verhalen van leerlingen of gebeurtenissen die op school plaatsvinden mee naar huis nemen. Ik kan moeilijk geloven dat ‘het onderwijs het op vlak van werkdruk nog steeds beter doet dan het algemeen gemiddelde op de arbeidsmarkt’. Dan vraag ik mij af hoe het komt dat net afgestudeerde leerkrachten het enkele jaren volhouden en daarna toch kiezen voor een ander beroep of hoe het komt dat er zoveel leerkrachten kampen met een depressie of burn-out?