De KU Leuven, doorgaans een baken van bedachtzaamheid, toont zich kleintjes bij de rectorverkiezing, die vandaag na veel palavers plaatsvindt.

Roddels, gespin, dreigementen, strategische stiltes, halfbakken intriges, zenuwachtige medewerkers, politiek op zijn engst, professoren op hun kleinst … In een bedroevende vaudeville gaat de KU Leuven vandaag naar de stembus. Tot vier uur mogen professoren, studentenvertegenwoordigers en andere personeelsafdelingen kiezen tussen Rik Torfs of Luc Sels als rector voor de komende vier jaar. Maar tot gisteravond nog vlogen de beschuldigingen over en weer tussen de strijdende kampen, ondanks de sperperiode.

Makke campagne

Voor de buitenwereld leek de verkiezingscampagne in Leuven lange tijd een mak gebeuren, zeker in vergelijking met de perikelen in Gent, waar ook een rectorverkiezing plaatsvindt. Maar vrijdag veranderde dat beeld van kabbelende vastigheid. Een klacht van Sels bij de Kiescommissie wegens ‘ongerijmdheden’ tijdens de campagne, zette plots alles op scherp en verhardde de toon.

Sels vond het ongehoord dat een belangrijk lid van het rectoraat, Jos Vaesen, een mail had verstuurd naar een collega met daarin de namen van professoren die zich op het moment van de stemming in het buitenland bevinden, met de begeleidende mededeling: ‘Kan je van wie betrouwbaar is een volmacht laten vragen? Dit kan het verschil maken.’

Torfs, de huidige rector, riep in de media op tot sereniteit en nuanceerde de feiten. Vaesen, behalve directeur-generaal toevallig ook secretaris van de Kiescommissie, nam ontslag in die laatste functie, in een poging om de rust te herstellen aan de alma mater.

Sels reageert ontstemd

De storm leek daarop ook effectief te gaan liggen. Toch voor de buitenwereld. Intern bleef het ongenoegen gisten. Tot gisternamiddag, toen de hele universitaire gemeenschap een mail binnenkreeg van Herman Daems, de voorzitter van de Kiescommissie, die opriep om ‘morgenvroeg een volledig vrije keuze te maken voor de toekomst van de universiteit’.

Daaronder volgde nog een brief van Torfs, waarin hij (in het Nederlands en in het Engels) een laatste keer de kiesgerechtigden toesprak en de sterke punten van de universiteit opsomde. Maar van Sels viel geen gelijkaardige brief te bespeuren.

Vergetelheid? Strategie? ‘Jammer genoeg ontving ik slechts de tekst van één kandidaat’, verklaarde Daems in de mail. ‘Ik kan niet anders dan ons engagement nakomen en stuur dan ook die ene tekst door. Tevens vraag ik u de website van de andere kandidaat te consulteren.’

Sels ontkent dat. Er was volgens hem helemaal geen sprake van een ‘engagement’ – omdat hij vorige week nog enkele procedurele vragen ter verduidelijking had gesteld aan Daems, zonder ooit een antwoord te ontvangen. Daarom: ‘Met dat voorstel (om een afsluitende boodschap te sturen) was en ben ik het niet eens.’

Alsof het allemaal niet gekker kon, zwollen in de loop van de dag ook de geruchten aan dat een deel van de Kiescommissie ontslag wilde nemen, of minstens daarmee dreigde. Enkele leden bleken niet opgezet met de mail van Daems, want waren naar verluidt niet op de hoogte van het initiatief. Ook een juridisch adviseur zou het afgeraden hebben.

Verkiezing gaat door

Daems bevestigt het verhaal enigszins aan De Standaard: ‘Het is juist dat daarover oneindigheid was binnen de Kiescommissie. Nochtans gingen de twee betrokkenen wel akkoord. Die mail is traditie. Het belet dat kandidaten individueel mails gaan zitten sturen. Daarom is dit een vlot en eenvoudig systeem. We proberen het voor iedereen zo eerlijk mogelijk te houden.’

En de verkiezingen? ‘Die gaan gewoon door’, bezweert Daems.

Bron: De Standaard http://www.standaard.be/cnt/dmf20170508_02872652

Mening: Ik vind het persoonlijk zeer vreemd dat de verkiezingen van een universiteit op deze manier moeten verlopen. KU Leuven is natuurlijk een zeer belangrijke koepel over het hele land, maar toch lijkt het me dat deze verkiezing wel zeer intens is. Wat me ook opviel in het artikel is dat de mening van de studenten er precies niet toe doet. Uiteraard zullen de studenten niet veel in contact komen met de rector, maar toch. De studenten zullen ook de gevolgen van deze verkiezing voelen en dus vind ik dat zij ook een stem mogen hebben. Natuurlijk is dit makkelijker gezegd dan gedaan, dus zouden ze bijvoorbeeld per klas een stem kunnen geven of met de onschuldige hand twintig studenten uitkiezen die mogen stemmen.
Ondanks mijn mening over het 'stemrecht' van de studenten vind ik het zeer sterk dat deze verkiezing bestaat uit roddels, gespin, dreigementen, strategische stiltes, halfbakken intriges, zenuwachtige medewerkers, enzovoort. Je zou denken dat de verkiezing voor een nieuwe rector minder intens zou zijn, maar niets is minder waar. Ik ben er van overtuigd dat ik niet veel zal merken van de uitkomst van deze verkiezingen, maar ik hoop voor de studenten in Leuven dat dit niet te veel hinder zal geven in deze stressvolle periode.