Luilekker in de zetel liggen en toch een getraind lijf hebben? Voor u zit het er nog niet in, voor muizen wel.

Sporten is nog steeds de enige manier om aan een fit lijf te geraken. Wat ons niet moet beletten om te dromen. Wetenschappers en farmabedrijven willen daar met plezier bij helpen. Al doen ze dat uiteraard niet om geld te verdienen aan luieriken, maar om ouderen, hartlijders of gehandicapten te helpen die niet meer in staat zijn om te sporten.

Voorlopig helpen ze vadsige muizen. Ze konden hun uithouding met zeventig procent verhogen, zonder dat de muizen daarvoor moesten trainen.

Uithouding betekent onder meer dat je spieren beter in staat zijn om over te schakelen van het verbranden van suikers naar het verbranden van vet. Een ingewikkeld mechanisme, waarbij honderden tandwieltjes (eiwitten en enzymen) in elkaar moeten grijpen.
De onderzoekers focussen voorlopig op één zo’n tandwieltje: het eiwit PPAR-delta. Ze hadden al aangetoond dat muizen bij wie het gen voor dat eiwit permanent bleef aanstaan, uitstekende langeafstandslopers waren. Vervolgens vonden ze een manier om dat gen bij normale muizen aan te zetten: een nooit op de markt gekomen experimenteel hartgeneesmiddel, GW501516. Al leidde die stof alleen tot resultaten als de muizen ook trainden.

Nu hebben ze een doorbraak, melden ze in het vakblad Cell Metabolism. Toen ze de dosis verhoogden, en de stof dubbel zo lang toedienden (acht weken) bleken hun muizen wél meer uithouding te krijgen zonder training. Ze konden 270 minuten in een loopwiel doorgaan voor ze uitgeput waren. De controlemuizen, die hetzelfde luilekker leventje leidden, maar geen GW501516 kregen, zakten al na 160 minuten door hun poten.

Hoe een en ander precies werkt, is nog lang niet duidelijk. Het eiwit waarop de doping inwerkt, heeft invloed op maar liefst 975 andere tandwieltjes. Veel van de genen die erdoor worden gestimuleerd, zijn betrokken bij de chemische reacties die vet verbranden. Bij de genen die het afremt, zitten er ook die tussenkomen bij de afbraak en verbranding van suikers.

Onze spieren verbranden veel liever suikers: dat gaat sneller en efficiënter dan vet. Een van de redenen om toch over te schakelen is bij een zware inspanning, wanneer ze al zoveel suikers hebben verbrand dat er suikertekort dreigt in de hersenen. Dan gaan onze hersenen voor. De onderzoekers vermoeden dat hun doping precies dat eiwit raakt dat die nood-omschakeling stuurt.

4 mei 2017
De Standaard
http://www.standaard.be/cnt/dmf20170503_02864262

Eigen mening
Het lijkt mij wel een vooruitgang omdat het feit dat mensen fitter kunnen worden. Langs de andere kant lijkt mij dit echt geen goed teken. Mensen 'fit' laten worden door een pilletje te nemen? Dat doet bij mij een belletje rinkelen als doping. Het zal vooral het doel hebben om mensen die weinig bezig zijn met sport toch fit te laten voelen, maar mensen die dagdagelijks met sport bezig zijn of zelfs topsporter zijn? Als deze mensen ook van dergelijke pillen nemen? Wat gaat dan het gevolg zijn binnen de sportwereld?
Al deze negatieve gedachten omtrent zo'n pilletje goed en wel, maar het blijft natuurlijk wel sterk dat wetenschappers dergelijke pillen kunnen ontwikkelen en daar studie rond doen. Je moet het maar kunnen!