De Griekse regering en de schuldeiserlanden hebben een akkoord bereikt over verdere besparingen. Daardoor kan Athene opnieuw rekenen op internationale steun en wordt een nieuw bankroet deze zomer vermeden. Wel zal er opnieuw erg strak bespaard moeten worden.
In juli moet Griekenland opnieuw een schijf van 2,8 miljard euro schulden terugbetalen en dat geld is er niet. Daarom bestond de vrees dat Griekenland over twee maanden opnieuw in de financiële afgrond zou rijden, maar dat is nu vermeden.


Athene krijgt dat geld nu van de schuldeisers, vooral de Europese landen en het Internationaal Muntfonds (IMF). In ruil moet echter opnieuw het mes in de uitgaven worden gezet.

Concreet moet er opnieuw gesnoeid worden in de pensioenen en moet de begroting op orde gesteld worden. Ook zouden belastingverhogingen tot meer overheidsinkomsten moeten leiden.

De regering van de radicaal-linkse premier Alexis Tsipras (foto in tekst) wil de voorwaarden voor die nieuwe steun half mei door het parlement laten goedkeuren. Op 22 mei zouden de landen van de eurozone dan het licht op groen zetten voor de volgende schijf noodhulp.

De regering-Tsipras, een coalitie van de radicaal-linkse partij Syriza en de rechts-nationalisten, hebben een meerderheid van nog slechts drie zetels in het Griekse parlement. Het kan dus nog wel even spannend worden.


Is het einde van de tunnel nu in zicht?

Griekenland leeft al sinds 2010 van diverse internationale noodplannen. In ruil is erg hard bespaard en nu is bijna een kwart van de bevolking werkloos en een derde van de Grieken zou in armoede leven.

Volgens EU-commissaris voor Economie en Financiën Pierre Moscovici "is het nu tijd om de pagina van dit lange en moeilijke besparingshoofdstuk voor de Griekse bevolking om te draaien. Met dit akkoord gaan we nu een nieuw verhaal schrijven van stabiliteit, jobs en groei voor Griekenland en voor de hele eurozone", beloofde hij.

Politiek kan het akkoord premier Tsipras echter zuur opbreken. Hij was indertijd verkozen op beloftes voor het einde van de besparingen en buitenlandse "dictaten", maar heeft dat niet kunnen waarmaken. Tspiras is door de knieën moeten gaan voor de eisen van de schuldeiserlanden en het IMF.

In de peilingen ligt zijn partij Syriza nu ver achter op de conservatieven. Toch zijn er pas in 2019 nieuwe verkiezingen.

Bron: http://deredactie.be/cm/vrtnieuws/buitenland/1.2967746

Mening: Enkele jaren geleden kwam de Griekse schuldencrisis bijna dagelijks in het nieuws. Wanneer hier minder over gerapporteerd wordt, durven we wel eens te vergeten dat deze problematiek bestaat. Volgens mij is dit nog steeds een zeer dringend probleem.
Ik vond het angstaanjagend om te lezen dat "nu is bijna een kwart van de bevolking werkloos en een derde van de Grieken zou in armoede leven.".
Dat een kwart van de bevolking werkloos is en een derde ervan in armoede leeft kan ik niet goed plaatsen. Het gaat immers om een land met bijna evenveel inwoners als België. Ik sta sceptisch tegenover dat snoeien in pensioenen en verhogingen op inkomensbelastingen zullen zorgen voor stabiliteit, jobs en groei. Als ik deze problematiek goed begrijp, hebben zulke maatregelen net bijgedragen aan de problemen die heersen in Griekenland. Hogere inkomensbelastingen zorgen voor minder jobs, herinner ik mij uit mijn opleiding economie. Staatsopbrengsten worden inderdaad verhoogt hierdoor.
Een economie stimuleren doe je volgens mij door minder inkomensbelastingen te heffen, zodat werkgevers voordelig werknemers tewerk kunnen stellen. Op die manier drijf je de koopkracht op. Maar als je met zo'n diepe kuil schulden zit als Griekenland is dit natuurlijk moeilijke opgave.