Wie een jaar ziek thuis zit, moet de kans krijgen om een andere job ‘uit te testen’. Zo wil de N-VA het recordaantal langdurig zieken terugdringen.

Het aantal langdurig zieken in ons land heef een historisch hoog niveau bereikt, met burn-outs als een van de voornaamste oorzaken. Om dat hardnekkige probleem aan te pakken, wil de N-VA langdurig zieken laten testen bij andere werkgevers en andere beroepen.

‘Denk aan een verpleegster die thuis zit met een burn-out, maar de kans krijgt om bij te springen in een kinderdagverblijf’, zegt N-VA-Kamerlid Jan Spooren. ‘ Of een lerares economie met een burn-out die een aantal uren de boekhouding mag doen bij een klein bedrijf.’

‘Het uitgangspunt van die zogenaamde “arbeidsintegratiejobs” voor langdurig zieken is simpel’, zegt Spooren. ‘Door elders frisse lucht op te snuiven en een andere werkervaring op te doen, kunnen we hen weer herlanceren.’

Het voorstel is vooral van toepassing op burn-outs, ‘maar het is ook interessant voor andere langdurig zieken of gehandicapten die nu thuis zitten. Denk aan een dakwerker die te veel last heeft van zijn rug en in een schrijnwerkerij kan gaan testen’.

Dramatische cijfers

Volgens Spooren volstaan de huidige maatregelen van de regering niet om een antwoord te bieden op de ‘dramatische cijfers’ van het aantal langdurig zieken. 392.000 mensen zaten in 2016 langer dan een jaar ziek thuis, blijkt uit cijfers die De Tijd opvroeg bij het Riziv. Het is het hoogste aantal ooit.

Het nieuwe systeem is niet verplicht, de langdurig zieke behoudt de uitkering en kan ook altijd nog terug naar de oude job. ‘De nieuwe werkgever betaalt hen wel een uurloon, waar ze dan 25 tot 30 procent van moeten afstaan aan de sociale zekerheid’, zegt Spooren.

De N-VA legde het voorstel al meermaals op tafel, maar de coalitiepartners CD&V en Open VLD blijven voorzichtig. ‘Alle creatieve ideeën zijn welkom, maar het moet wel praktisch haalbaar zijn’, zegt Vincent Van Quickenborne (Open VLD). Hij vraagt zich af ‘of de werkgevers wel staan te springen om die mensen aan te nemen’.

Rimpeldagen

Ook CD&V heeft overigens een antwoord klaar op het stijgende aantal burn-outs. De partij pleit ervoor om de ‘rimpeldagen’, waarbij werknemers in de zorgsector vanaf 45 jaar twee uur per week minder moeten werken, overal in te voeren.

Bron: DS, 14/04/2017. (http://www.standaard.be/cnt/dmf20170414_02833835)

Eigen mening: IK vind het voorstel van de N-VA inderdaad een creatief voorstel, en of we hier de hoge burn-outcijfers mee zullen kunnen terugdringen. Ik stel me ook wel de vraag of dit een praktisch voorstel is dat haalbaar is. Als vele mensen met een burn-out een andere job gaan zoeken, komen er enkele vragen naar boven. De uitkering valt uiteraard weg, maar hoe zit het met het loon dat de werknemers krijgen voor hun nieuwe job? Werken ze minder uren dan de mensen die geen burn-out hebben? Hoe en wanneer gaan ze terug naar hun oorspronkelijke werk? Ik denk ook echt dat het tijdelijk uitoefenen van een andere job voor mensen met een burn-out kan helpen. Dit kan wel niet voor iedereen gelden/werken. De situatie thuis of de situatie uit het familiaal leven spelen hier ook zeker mee.
Ik vind het goed dat N-VA en ook andere partijen zoals CD&V met creatieve voorstellen komen, ik vraag me alleen af of ze doorgevoerd kunnen & zullen worden. Als alle werknemers, niet alleen die in de zorgsector, vanaf hun 45 jaar twee uur minder moeten werken, moet dat economisch opgevangen worden door iets anders. Als de rimpeldagen doorgevoerd worden, moeten de jongere mensen misschien twee uur extra werken of kunnen er meerdere mensen worden aangenomen om deze weggevallen uren op te vangen. Dat zou wel positief zijn.