'Banalisering van ongevallen blijft hier bestaan'

Het proces tegen de doodrijder van Merel De Prins (12) legt de vraag naar zwaardere straffen opnieuw op tafel. ‘Maar dat haalt niets uit als die niet worden uitgevoerd.’

'Ons land is een eiland in Europa’, zegt Koen Van Wonterghem van de vzw Ouders van Verongelukte Kinderen. ‘In andere landen wordt er niet alleen strenger opgetreden in verkeerszaken, de daders zitten hun straf ook effectief uit. In Italië staan er zelfs zwaardere straffen voor doodslag in het verkeer dan doodslag in andere situaties. Hier blijft de banalisering van ongevallen bestaan, we zien ze nog altijd als een prijs die we betalen voor onze auto-mobiliteit, waar we zo aan gehecht zijn.’

Ruim een jaar geleden reed de 22-jarige Muhammed A. de 12-jarige Merel De Prins dood in Vilvoorde. De man lijkt de verpersoonlijking van straffeloosheid bij verkeersdelicten. Hij was op weg zonder rijbewijs, in een auto zonder verzekering en terwijl er een rijverbod tegen hem liep.

Op het proces tegen A. vorderde het openbaar ministerie gisteren niet de maximumstraf van acht jaar, maar een celstraf van drie jaar en 17,5 jaar rijverbod. ‘Gelijk wat de straf zal zijn: wij krijgen levenslang’, reageerden de ouders van Merel. ‘Hij nooit.’

Strengere bestraffing

Na het ongeval in Vilvoorde verklaarde minister van Justitie Koen Geens (CD&V) dat hij werk wilde maken van een snellere en strengere bestraffing van recidivisten in het verkeer. Ook in het parlement werden initiatieven genomen.

Begin volgend jaar wil Geens samen met François Bellot (MR, Mobiliteit) een wetsvoorstel klaar hebben waarbij rijden zonder rijbewijs maximaal wordt bestraft met twee jaar cel. Op vluchtmisdrijf met dodelijke afloop staat dan drie in plaats van twee jaar cel.

‘Het arsenaal aan straffen uitbreiden of verzwaren is één ding, maar die maatregelen toepassen is een heel ander verhaal’, zegt Van Wonterghem. ‘Dát is de verantwoordelijkheid van Justitie. Een voldragen strafbeleid begint bij de opvolging van dat soort vonnissen.’

Ook politierechters, onder wie de Bruggeling Peter Vandamme, hameren op die uitvoering van straffen. ‘Om een schokeffect teweeg te brengen zouden kortere, effectieve straffen van acht, tien of vijftien dagen, zoals die in Nederland en het Verenigd Koninkrijk bestaan, veel zinvoller zijn’, zei Vandamme begin dit jaar in het parlement.

bron: De standaard
http://www.standaard.be/cnt/dmf20161128_02597226
29/11/16

Eigen mening:
Een ongeluk is snel gebeurd. Bij de eerste keer dat er een ongeval gebeurd zal dit niet de bedoeling zijn en hopelijk ook een inpakt hebben op de bestuurder. De meeste mensen zullen zich schuldig voelen en zeker het rijverbod opvolgen. Al volgen ze het enkel uit de angst om iemand aan te rijden. Deze bestuurders moeten niet meteen de zwaarste straf krijgen. Het wordt pas een ander verhaal wanneer een ongeval met dodelijk slachtoffer een tweede keer gebeurd. Dan kan niemand zeggen dat deze persoon nog bevoegd is om te rijden. De persoon in kwestie is te onvoorzichtig of heeft echt problemen om te rijden. Dit kan zijn dat dit is door een slecht zicht of een voet dat misvormd is. Er is niets mis met die mensen, maar ze vormen een gevaar voor anderen. Als dit niet bij de persoon zelf opkomt, moet de wet ingrijpen. Als het ongeval gebeurd terwijl de persoon terwijl deze geen rijbewijs heeft en een rijverbod, moeten er veel vragen worden gesteld. De wet had al verboden om te rijden en hij kan zich duidelijk niet aan de wetten houden. De bestuurder heeft geen respect voor de slachtoffers door meteen al te rijden met auto en nog niet op te letten tijdens het rijden. Volgens mij mag dit zwaarder bestraft worden. Zowel de wet mag strenger zijn als de uitspraak van de rechter.